O clube onde os soños se fixeron realidade

Yoel Rodríguez

GRADA DE RÍO

El guardameta vigués se despide de la afición celeste tras su marcha al Valencia

02 ago 2014 . Actualizado a las 18:26 h.

Onte foi un día agridoce para min: por unha banda a ilusión de empezar unha nova etapa deportiva e por outra despedirme dun club ao que cheguei sendo un neno e no que ía aos poucos vendo como os meus soños se facían realidade.

Nos 16 anos que vestín a camiseta celeste pisei os mellores campos de España e puiden competir contra os mellores xogadores do mundo e iso non o poderei esquecer nunca. Todas as persoas que me coñecen saben que sempre levei a este equipo no meu corazón, que sempre o dei todo e que en todo momento antepuxen os intereses do Celta aos meus propios, porque iso é o que me inculcaron desde pequeno na Madroa e iso é o que entendo eu por ser un xogador deste equipo.

Marcho triste porque defendería estas cores ata que as miñas pernas e as miñas mans dixesen «basta!». Afronto o futuro con moitas ganas e unha gran ilusión, por seguir madurando e mellorando como xogador e persoa pero sempre sen esquecerme de onde veño. Nun día coma hoxe non me podo esquecer da miña familia sen os que non tería chegado tan alto e aos que lles agradezo cada madrugón, cada palabra de ánimo e cada consello que me deron. Tamén quero agradecer a todos os adestradores e empregados do club que me axudaron nestes anos, aos meus compañeiros e aos medios de comunicación. Tamén estarei eternamente en débeda coa afección celtiña, que sempre me animou, apoioume e deume forzas nos partidos máis duros. Por eles e polas miñas raíces serei celtista toda a vida.