«Perdín a conta dos días que non houbo tren»

Ana F. Cuba ORTIGUEIRA

MOECHE

CESAR TOIMIL

María Painceiras, vecina de Moeche, utiliza el servicio para llegar a su trabajo

23 abr 2017 . Actualizado a las 05:00 h.

María Painceiras, vecina de Moeche, coge el tren cada día, a las 9.30 horas, en el apeadero de Apalla, con destino a Santa Icía, de donde vuelve a salir a las 15.30 (o, en algún caso, a las 19.05) para regresar a casa tras la jornada de trabajo en la cocina de un mesón. «Pero xa perdín a conta dos días que non fun en tren, póñenche un taxi, ou se non, rara vez, un bus. Eu, porque non teño un horario fixo estrito, pero teño chegado a Santa Icía ás once e media, cando o normal son as dez, despois de esperar un montón de tempo polo taxi», relata. Normalmente se guía por la información del código QR del apeadero (que lee desde el móvil), con datos precisos sobre el tiempo que falta para la llegada del siguiente tren, pero algún día «non estaba actualizado, e onde poñía que faltaba un minuto foi unha hora». María coincide pocas veces con el revisor. «Sempre collía o bono mensual, pero quédaseche cara de tonta ao ver que quen vai un día ou dous non paga nunca, porque non hai quen lle cobre, e os demais pagamos sempre, e optei por coller o bono de dez viaxes, e dous danme para o mes enteiro, indo e vindo case todos os días, porque ninguén o controla», cuenta. Antes, recalca, «funcionaba de marabilla, era moi puntual, e moita xente de Moeche puido estudar en Ferrol grazas ao tren». Y ahora teme que tanto desbarajuste responda a un único propósito, «desfacelo». «Falta unha planificación pensada para a xente, só pensan na economía; somos números e cartos», critica.