O protagonismo dos avós non deixa de medrar, nunha sociedade que cada vez necesítaos máis, pero que tamén permite que se abuse deles. Xa existe o Día dos Avós, a Asociación de Avós Separados dos seus Netos e non me estrañaría que comezasen a proliferar as Asociacións de Avoas e Avós de Alumnos. A metade dos xubilados-avós dedican unha media de seis horas diarias a coidar dos seus netos. Acompáñanos á escola, falan cos mestres, axúdanlles nas súas tarefas, xogan con eles e, sobre todo, danlles moito cariño e contribúen á súa educación.
A influenza dos avós é moi positiva para os seus netos. Nun marco de serenidade e experiencia proporciónanlles uns valores e tradicións familiares aos que, nestes momentos de presas e tecnoloxías, non terían acceso. Acábanse convertendo en confidentes e amigos especiais, aos que os netos lles collen un fondo cariño. Falan moito con eles e, sobre todo, compréndenos e escóitanos, potenciando a súa autoestima e comunicación, aspectos moi beneficiosos para a súa normal maduración. Os avós saen así mesmo favorecidos desta relación. Tamén eles levan un neno dentro e cos netos volven descubrilo. Os psicólogos afirman que esta boa relación fará que os fillos estean máis unidos cos seus pais, posto que descobren como eran estes de pequenos.
O aumento das rupturas matrimoniais e a crise incrementaron máis as responsabilidades dos avós. Agora pídeselles tamén que axuden economicamente e que fagan un esforzo maior no coidado dos netos. A porcentaxe dos que contribúen a manter a familia pasou do 20 ao 80 en só cinco anos, dedicando ata un terzo da súa paga a ese apoio económico. Gran número de familias están subsistindo grazas á axuda dos avós. Pero en moitos casos estase a abusar deles, sendo coaccionados polos seus fillos para atender ou custear aos netos, máis alá do que en xustiza lles debe corresponder. Para conseguilo, chégase mesmo a chantaxealos con que non poden velos, situacións que os avós non queren denunciar, a pesar da protección que lles outorga o Código Civil.
Estar cos netiños ten que ser unha actividade voluntaria e satisfactoria; non unha carga imposta. Ademais, os avós teñen todo o dereito a unha vida de descanso, de ocio e de benestar, gañada con moitos anos de traballo. Non se lles pode privar da súa preocupación pola saúde, con frecuentes visitas aos médicos, nin tampouco dun tempo exclusivo para eles, para esas viaxes e relacións sociais que tanto lles gustan. Moito menos se lles pode responsabilizar en exclusiva da educación dos netos, pois esta corresponde aos pais e non debe ser delegada. Aínda así, nada máis nin nada menos que coa súa inestimable axuda e inmensa xenerosidade, os avós resultan hoxe imprescindibles.