Cando se presentou ás eleccións dixemos: nunca poderá gañalas. Agora, arrepiados, preguntámonos: como puido suceder?
A resposta está en O son dun trono, un relato magnífico, que resultou profético, no que Ray Bradbury, en 1952, deu forma literaria ao que se coñece como «efecto bolboreta»: nos Estados Unidos, nun futuro indeterminado, celebráronse eleccións e gañou o candidato bo; o outro sería unha ameaza para a liberdade e os dereitos humanos. Para celebralo, un millonario decide irse ao pasado a cazar un Tyrannosaurus rex. Unha empresa organiza esas viaxes de modo que o pasado non resulte contaminado en absoluto. Cázanse só os animais que van morrer de morte natural segundos antes de que suceda. E a caza realízase desde un carreiro suspendido no aire que non toca en ningún punto a terra. Pero ao cazador dálle un ataque de pánico, foxe, sae do carreiro e sen querer pisa e mata a unha bolboreta. Ao volver ao presente, ve que moitas cousas cambiaron. Estados Unidos é unha ditadura rexida por un presidente que é «antitodo, militarista, antihumano, antiintelectual... ».
Como é posible que Trump ameace a liberdade de prensa, levante muros nas fronteiras, desprece aos hispanos, aos negros e ás mulleres? Como chegamos a esta situación? Porque houbo moitas bolboretas pisadas ao longo de anos. Estamos a recoller o froito dos erros do pasado.