O acusado (Alavedra) declarou que a comisión que se cobraba era do 3 ou do 4 %, «a normal». Pode parecer unha actitude de desvergoña, pero lembren a pobre muller que lle asegurou ao xuíz que o seu marido pegáballe «o normal». Dicíao convencida de que todos os homes pegaban ás súas mulleres e que só no caso de que se excedesen atrevíanse a denunciar.
Isto é o mesmo. Ás veces ao home váiselle un pouco a man, sen chegar ao nivel de denuncia, e ás veces a comisión pasa ao 4 % , sen perder a súa condición de normalidade. A pregunta irónica dun letrado sobre se a subida respondía á do nivel de vida, non cambiou a actitude do acusado que, sen tomar nota da ironía, informou de que o 3 ou a 4 % era «o habitual no mercado».
O declarante recoñece a súa participación nos feitos, para dese modo rebaixar a súa pena, pero faino sen recoñecer o delito, dando carácter de normalidade a aquilo do que se lle acusa a el e aos seus colegas.
Quizá estea no certo, porque normal é o que se considera como regra social e, en termos estatísticos, é a media aceptada socialmente. E agora diríase que o delito só se mide pola cantidade de ceros do roubado, estafado ou defraudado.
Os 900.000 euros cobrados pola muller de François Fillon por traballos ficticios, sumados aos case 50.000 en agasallos non impediron ao político francés presentarse ás eleccións para a presidencia de Francia. Quizá o expresidente da Comunidade de Madrid poida acollerse tamén á normalidade vixente. Así estamos.