«A percusión ten unha forza en directo que non está no disco»

sara p. seijo, B.C. SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO

Xosé Lois Romero & Aliboria actuarán mañana en el Certame Folk

23 jul 2016 . Actualizado a las 05:00 h.

La cultura gallega vive en los últimos años un revivir del folclore, una música que se reconoce, en muchas ocasiones, por el aturuxo inicial. El grito de guerra, el inicio de la fiesta.

Xosé Lois Romero es uno de los veteranos gallegos que hace posible que la música folk no muera, sino que prospere, avance y evolucione. El público lo conocía hasta hace poco como acordeonista, mas dice ser «de vocación» percusionista. Una tarea pendiente que ha logrado tachar de la mano de nueve jóvenes músicos. «Levo toda a vida querendo actualizar a percusión tradicional, porque nas últimas décadas o folclore galego evolucionou moito agás na percusión», confiesa Xosé Lois.

María Montero, Ramón Dopico, Jorge García, Cristina Pico, Andrea Montero, Antonio Prado, Mariana Montero, Alejandra Montero y Cristina Sánchez acompañan al acordeonista en su nueva etapa: Xosé Lois Romero & Aliboria. Un aliborio es algo fuera de lo normal, extravagante. «Pero non aparece nos dicionarios, só nun moi antigo, pero é unha palabra que me acompaña dende sempre e se di nalgunhas zonas da Coruña», explica el artista. Además, bromea, «o bo é que se buscas en Internet non hai nada que se chame así». Es un distintivo, una rareza que define la trayectoria que toma, la del «novo folclore, aínda que non hai unha marca exacta para chamalo», cuenta.

Mañana harán de su extravagancia un festejo popular junto a Nova Galega de Danza, Andrés Penabad y Riobó. Sobre la praza da Quintana, abriendo la gran fiesta de la música gallega, el Certame Folk que organiza La Voz de Galicia con la colaboración del Concello de Santiago y la Axencia Galega das Industrias Culturais (Agadic), presentarán su nuevo disco, que estrenaron en junio de este año. El silencio del título deja paso a la imagen de una llave, la del progreso musical de la percusión tradicional de Galicia. «O que máis nos interesa do concerto é que a xente poda escoitar en directo o noso repertorio, porque as voces pero, sobre todo, a percusión ten unha enerxía e unha forza en directo que é imposible plasmar nos discos», afirma Xosé Lois.

Sobre el escenario estarán los instrumentos de siempre, «os que coñecemos todos», dice. Bombos, panderetas o conchas, «pero o que se toca son arranxos modernos e sofisticados, unha reinterpretación da música tradicional», aclara Xosé Lois. El domingo, alrededor de las 18.30, el público compostelano descubrirá que, con aturuxo o sin él, Xosé Lois puede hacer del folk gallego una «aliboria» de las buenas.

«Estamos vivindo o mellor momento da música galega, unha época de normalidade e naturalidade da que debemos estar orgullosos», declara. Pero hay una traba: «Somos unha potencia musical, pero hermética. Saír de Galicia é como viaxar a Marte, pois é dificilísimo expandirnos fóra».