Perucho celebra su 45 cumpleaños con un billete para el Europeo

X.R.C. VIGO

VIGO

CEDIDA

Se impuso en el selectivo del K2 200 metros formando pareja con el asturiano Juan Oriyes y estará en Split

17 abr 2024 . Actualizado a las 05:00 h.

Carlos Pérez Rial, Perucho, no se baja ni del kayak ni del podio. Nacido en el año 1979, el que fue oro olímpico en Pekín 2008 junto a Saúl Craviotto celebró su 45 cumpleaños clasificándose (el día de la efeméride) para el Europeo de Split en el K2 200 metros formando pareja con el asturiano Juan Oriyes. Ganaron el selectivo de Verducido después de ser terceros en el K4 500 metros.

El regalo de cumpleaños no fue inesperado. Perucho sabía que tenían potencial para conseguirlo después de un arduo trabajo y de tres meses de concentración en Sevilla para entrenar en el Guadalquivir. «Sabía que tiñamos moitas opcións, xa que o meu compañeiro, a nivel individual no K1, sempre estivo aí adiante dende o primeiro día. Fomos bastante ben acoplados, tiramos para adiante e saíunos a regata perfecta», recuerda el palista de Cangas.

Esa regata perfecta se concreta en una buena salida, una palada fuerte a mitad de tramos y en el desenlace posterior. «Cando xiramos a cabeza, vimos que chegábamos primeiros, foi unha alegría inmensa». Mucho mejor que soplar las velas.

El triunfo en el selectivo fue el premio a la constancia de Perucho. Porque, para comenzar, tuvo que acoplarse a la explosiva arrancada de su compañero y no resultó nada fácil. «A min era o que máis me custaba, porque Juan arranca moi ben o barco e min custábame un pouco ir a esa frecuencia de palada. Traballamos iso, eran 160 paladas máis ou menos e ao principio non me daba para seguilo, pero despois si». La adaptación incluso le obligó a cambiar el asiento. «Eu remaba con asento xiratorio e puxen un fixo, porque nas primeiras paladas móvese moi rápido e non tiña esa tracción que fai falta para arrancar», explica Carlos Pérez.

Esa arrancada fue el primer hándicap para uno de los piragüistas de oro de una disciplina cargada de éxitos. Porque en cuanto a estado de forma y hábitos, por Perucho no pasan los años. «Eu nunca o deixei», precisa, pero hubo un tiempo en el que estuvo fuera del equipo nacional por motivos laborales. Policía Nacional de profesión, en el cuerpo encontró todo tipo de facilidades para reengancharse a la élite. «Na Policía facilitáronme moito. Pedín se podía traballar pola tarde, porque o adestramento máis importante é o de auga pola mañá. Fixéronme ese favor, grazas a iso puiden volver ao equipo nacional e estes resultados son a base de esforzo, de sacrificio».

Nada especial

Con una genética privilegiada, Perucho admite que no tuvo que hacer nada especial más allá del trabajo espartano de un palista. Su único problema era la recuperación, y este año está subsanado del todo. «O que máis notaba co paso do ano era a recuperación, pero este ano estouno levando bastante ben. En K1 cústame un pouco coller esa punta de velocidade, pero nos barcos de equipo encóntrome con moitas forzas e os médicos din que estou ben, así que para adiante».

No tiene ni que hacer régimen, solo quitarse de las salsas: «Aquí o que manda é o médico, tampouco é algo fora do común. Bastantes hidratos de carbono, proteínas e sen moitas salsas». La mentalidad competitiva la lleva de serie toda la vida, pero después de ganar una medalla olímpica, ocho mundiales y seis continentales, se lo toma con más filosofía: «Eu teño mentalidade de ir ao Europeo ou ao Mundial, pero se non o consigo, tamén son feliz. Eu conseguino todo e agora é como estou disfrutando e iso tamén axuda».

Carlos Pérez no se pone fecha de caducidad, pero sabe que el paso del tiempo es implacable. «É lei de vida, non vou estar aos 60 nos competindo con estes, pero por agora, non me poño límite. Cando me encontre mal, dedicareime a outra modalidade que sexa un pouco máis tranquila», pero de momento, quiere disfrutar del Europeo y se ve con fuerzas y nivel para subir al podio: «Hai que adestrar duramente para intentar mellorar o máximo posible. Creo que temos dous meses para mellorar, non sabemos como están os rivais, pero sabemos que para estar na medalla temos que estar en torno aos 32 segundos». El Benjamin Button de la piragua.