Ocaso de Juana Rivas pon de manifesto unha vez máis que os ditados dun tribunal poden están en flagrante contradición co sentido común.
Dun lado temos a un home , con domicilio en Italia, na actualidade acusado pola súa esposa de malos tratos e condenado por un delito de lesións no ámbito familiar en 2009. Do outro lado, a unha nai nova, que sufriu os malos tratos e que aproveitou as vacacións escolares do 2016 para regresar ao seu país, España, cos seus fillos, que agora teñen 11 e 3 anos, e denunciar de novo ao seu marido por malos tratos. O pai denunciouna polo secuestro dos menores. A denuncia da nai debe trasladarse ante a xustiza italiana, pero se estanca e non sae de España. A do pai, polo contrario, segue adiante e unha xuíza española obriga á muller a devolver os nenos ao esposo maltratador. E unha pregúntase, escoitouse ao neno de 11 anos?, preguntóuselle por que non quere regresar co seu pai? Non sería máis sensato resolver primeiro a denuncia da nai antes de obrigala a entregar aos nenos ao pai? Considerou a xuíza o que foi a vida desa nai e a que vai ser a vida deses nenos na illa de Caloforte, ao sur de Cerdeña. a oito quilómetros da localidade máis próxima e a tres horas en ferry do xulgado máis próximo? Parece ser que non.