«¿Comprar carne, pollo o pescado se ha vuelto un privilegio?»

OPINIÓN

LUIS TEJIDO | EFE

16 mar 2023 . Actualizado a las 05:00 h.

Me frustra mucho hacer la compra

¿En qué momento comprar carne, pollo o pescado se ha vuelto un privilegio? Me frustra mucho ir a hacer la compra del mes y tener que comprar alternativas congeladas porque mi presupuesto mensual no concibe pagar 7 euros por tres trozos de pollo. La inflación se está cargando a las familias de clase obrera, parece que estemos viviendo una guerra, alimentándonos todo el mes a base de pasta, arroz y productos congelados y poco perecederos.

Necesitamos una regularización ya, no se puede dividir a la sociedad de esta manera y romper la economía de las familias de una manera tan drástica. Quiero volver a ir a comprar, gastarme mi presupuesto y sentir que puedo estar tranquila un mes, con la nevera y el estomago lleno. Júlia Fernández Tabbakh. Cunit (Tarragona).

Técnicos e celadores de raios de urxencias

Aínda seguimos en loita, tanto técnicos como celadores, dende fai catro meses. Digo isto porque en tres días os radiólogos xa conseguiron movilizar á dirección nas súas demandas. Semella que só importa a cúspide da pirámide.

Seguimos pedindo persoal, espazos, medios e aparellos adecuados ó traballo que se realiza. Como celadores deste servizo asumimos un turno cunha rotación extenuante, unha carga de traballo inabarcable e cuns medios máis que cuestionables (camas que non avanzan e que nin se reparan nin se espera que se faga, movementos a dedo de planta primeira a segunda e segunda a primeira que non respetan as rotacións, pouca comprensión do noso traballo, excesiva coordinación, etcétera)

Dende o servizo de Urxencias, asúmese a cotío que o de Raios é un servizo de espera de larga duración, mentres que non hai un sitio físico para as persoas/pacientes en observación e sen persoal de enfermería, co falecemento de dúas persoas no corredor de Raios nestas últimas tres semanas, tamén esperando ubicación en observación.

Durante a duración do plan de tres meses comprometido pola xerencia relativa só á primeira planta de Raios, só se conseguiu a maiores o celador da noite, todo un logro necesario, aínda que ás veces resulta insuficiente. Falta reforzar cunha presenza real a sala de urxencias de Raios mañá e tarde, non a medias como se comezou a facer este mes, con media persoa de mañá só e que non está no turno, que xa «reforzou» na segunda planta parte da mañá. Nesta segunda planta de Raios, en resonancia incrementouse os martes e xoves unha persoa (presenza) que «sobre» do servizo do pool da cuarta planta. Falta reforzar a sala 29 de ingresados mañá e tarde, cunha carga demencial de probas a ingresados, que non podía estar máis lexos dos mesmos pacientes, case na saída á rúa, na que ó final do turno se acaba facendo unha kilometraxe infernal, coas lesións engadidas na movilización das camas por só unha persoa.

Fálase de crear e estabilizar persoal no servizo, non o inxente número de reforzos do turno. Fálase de crer e cristalizar nun proxecto común e a prol do mesmo, non só facelo na cúspide. Ramona Castro Suárez.

Viajera de Renfe cabreada

Como usuaria frecuente de Renfe, quiero manifestar mi enfado al comprobar que, pese a que dicen que los abonados podemos viajar en Avant y Alvia en calidad de abonados, y quedan plazas libres para los que deciden pagar el billete aparte, es un engaño. Llevo semanas comprobando que el tren que sale de Santiago con destino Ferrol (yo pararía en A Coruña) va con muchos asientos libres, siendo imposible coger plaza como abonado.

La respuesta es que se terminaron las plazas para los abonados, solo si pago el billete viajo.Es un insulto a los ciudadanos que nos vendan un servicio que no te dejan usar correctamente.Las plazas ofertadas en estos trenes son insuficientes. Se nos dice que usemos transporte publico y nos dejan tirados a cualquier hora de la noche.

También quiero denunciar que he intentado viajar con mis tres hijos y, al igual que otra madre, por normas de empresa solo permiten dos niños por cada. Sin palabras. Lucía Martínez Iglesias.

Maltrato psicológico

El maltrato psicológico, en violencia de género, es algo que se debía mirar más, tanto abogados como jueces deberían prestar atención a los informes psiquiátricos serios, o pasar un día con esa mujer y entender lo que está ocurriendo. El maltrato psicológico en pareja no dispone de testigos, mata más que el físico y lleva al suicidio en miles de casos callados.

En el juzgado de violencia de A Coruña, el maltrato psicológico no lo miran, cuando ya de primeras deberían solicitar un examen del Imelga. M. J. B. B.

Comisiones de investigación

La izquierda y el independentismo abren una comisión de investigación en el caso de la supuesta corrupción en algunos cuarteles de la Guardia Civil. Sin embargo, estos mismos partidos rechazan una comisión sobre el ex diputado del PSOE conocido como Tito Berni. Es decir, doble vara de medir. A mí no me engañan. Toño Rodríguez. Santiago.

Más cartas al director

Cómo participar

Por correo electrónico a cartasaldirector@lavoz.es o por correo postal a la siguiente dirección: Avenida da prensa, 84 y 85. Sabón, 15143 Arteixo (A Coruña).

Las cartas no deben exceder de 20 líneas y se identificarán con nombre, domicilio, DNI y teléfono del autor. La Voz de Galicia se reserva el derecho de extractar los textos. No se informará sobre las cartas recibidas.