La granja que nació en Touro para darle una rutina y un porvenir a un joven con autismo
SANTIAGO
As Galiñas de Pablo distribuye huevos de tres colores producidos sus 1.500 gallinas ponedoras y clasificados con mimo por el corazón de este proyecto
18 nov 2025 . Actualizado a las 09:19 h.Detrás de los huevos As Galiñas de Pablo hay una historia con nombre propio, la de Pablo Louzao Alonso, un joven de 22 años con autismo. Sus padres, Sergio y Elena, buscaban una forma en la que pudiera trabajar con autonomía y tranquilidad. Querían darle no solo una rutina sino también un porvenir, por lo que construyeron una granja en Touro a medida para el mediano de sus hijos. Él se ocupa ahora cada tarde, durante tres horas, de clasificar y envasar los huevos azules, blancos y marrones que producen en el lugar de Andeade sus 1.500 gallinas ponedoras. Su trabajo es cuidadoso, metódico, casi hipnótico, y coloca con sumo mimo cada uno de ellos en las hueveras, todo un símbolo de la diversidad que representa el propio Pablo.
Este es un proyecto que se coció a fuego lento, cuenta su padre: «Empezamos con el hai 7 anos. Como pais dun rapaz cun trastorno do espectro autista (TEA) pensas nas opcións que terán unha vez deixen o colexio. O seu futuro laboral depende de que atopen un emprego coas condicións nas que eles poden desenvolverse e necesitan máis que ninguén un traballo. Vénlles especialmente ben que a vida sexa moi predicible, unha rutina e un motivo para levantarse cada día. Eu estiven na xunta directiva de Aspanaes fará uns 10 anos e, como pais, sempre temos a preocupación de que, se lle sucede algo aos nosos fillos no ámbito laboral, non o van contar. No caso de Pablo, ten moitas posibilidades dentro dun TEA porque detectóuselle sendo moi pequeno e contou cunha estimulación temperá pronta, polo que podería darche a entender certas cousas ainda que non o manifestase abertamente. Por exemplo, non querería ir ao traballo. Pero é unha tranquilidade para nós poder velo no seu día a día, intervir e axudalo se fai falta. Aínda que a granxa ten un sistema mecanizado para administrar o penso e auga, está con el unha empregada (Patricia) e encárgase de todo o que non fai Pablo, quen colabora tamén na limpeza e mantemento».
Para todo esto era necesario tener un terreno, hacer una importante inversión y poner en marcha una infraestructura viable, a nivel logístico y económico. Llevó su tiempo poner en marcha todo el engranaje y este verano entraban al fin los animales en sus instalaciones, con capacidad para 2.400 aves. Desde entonces, ya han notado «un salto importante» en Pablo. «Ves que, de repente, toma a iniciativa e nace del facer certas cousas, tanto na granxa como na casa. Fala das súas galiñas e ovos á xente porque síntese moi orgulloso disto e está máis comunicativo con nós. Só por velo como marcha para traballar xa merece a pena. Pensabamos que a dependencia ía condicionar o seu futuro, pero As Galiñas de Pablo déronlle a oportunidade de ser unha persoa feliz, cun propósito na vida», destaca Sergio.
Él había heredado esta finca, de unas 15 hectáreas, donde antes hubo una nave ganadera y una plantación de castañas. En ella cercaron casi una hectárea para que sus gallinas camperas crezcan a salvo de los depredadores en libertad (siempre que las medidas sanitarias no exijan un confinamiento, como ahora). De su granja salen unos 1.400 huevos diarios, distribuidos entre la hostelería y puntos de venta directa en Touro, Santiago y Lalín. «Nos negocios ao pé do Camiño baixou o consumo e neste momento buscamos novos clientes», señalan desde As Galiñas de Pablo, unos productores que presumen de «non especular cos prezos do ovo campeiro».
Sergio, que trabaja en una productora audiovisual, y Elena, en un estudio de fotografía, reconocen que ellos contaban con los recursos para crear un proyecto como este, pero no todos los padres de personas neurodivergentes los tienen. En este sentido, lamentan que no existan más ayudas por parte de la Administración: «Atópaste con problemas de acceso dunha persoa con discapacidade ao mundo agrario, porque non ten ningunha facilidade como colectivo desfavorecido. Se es muller tes axudas, pero non ocorre o mesmo sendo unha persoa con discapacidade. E, por riba, hai unha barreira grande porque obríganche a facer un curso de formación de 300 horas, seguindo un modelo que un rapaz con estas limitacións non pode facer, cando si son moi aptos para moitos postos laborais. Ante a falta de recursos para a inserción laboral, a alternativa é que pase a vida dependendo dun centro de día, da Administración pública e dos seus pais. E, cando optas a axudas, chegan despois de facer ti unha inversión inicial. Son moitas as dificultades».
¿Y por qué pensaron en una granja? «A min sempre me gustou a agricultura e encontramos na galiña a mellor opción porque xa se falaba do ovo coma un superalimento, quitouse o medo a consumir ovos todos os días e estas son unhas aves moi manexables e hipersostibles, os Ferrari dos animais, se tes en conta a cantidade de alimento que toman e a produción que obtés», responden. La cantidad de gallinas es la mínima que salía económicamente rentable para su modelo de negocio, añaden.
Dónde encontrarlos:
En Santiago: en As Cabaciñas (rúa do Restollal), D'Aldea (avenida Rosalía de Castro), Almírez (Doutor Teixeiro) y Charcutería Villanustre (plaza de abastos).
En Touro: Carnicería Bama (rúa Curros Enríquez), Panadería A Peneira (Bispo Xosé Diéguez Reboredo) y Supermercado Aliprox (Isabel II).
En Lalín: Mel e Canela (rúa Molinera).