Un trimestre al año para viajar, la «rutina» de un surfista mariñano: «Cada vez máis xente está na onda deste estilo de vida»

Yolanda García Ramos
yolanda garcía XOVE / LA VOZ

A MARIÑA

Nacho Fernández acaba de regresar de una estancia de tres meses por Marruecos y Sáhara Occidental, encontrándose en un lugar remoto con un surfista holandés al que le había vendido una tabla en su escuela Esteiro Surfing

12 mar 2025 . Actualizado a las 12:00 h.

Nacho Fernández, al frente de Esteiro Surfing, en la Playa de Esteiro en Xove, sigue una filosofía de vida personal y laboral que cada vez abrazan más personas en el mundo: Pasar una parte del año trabajando en su lugar habitual de residencia y otra viajando, quizás un trimestre completo. El mariñano acaba de regresar de una estancia de unos tres meses que le ha llevado a recorrer Marruecos y el Sáhara Occidental, sin dejar de vista lo que más le gusta y de lo que vive: el surf. De hecho, este ha sido uno de los motivos a la hora de elegir destino. Así lo explica, a la vuelta: «Levo a escola de surf dende hai 21 anos e teño a posibilidade de traballar forte a temporada, e dispoñer, despois, duns tres meses que son un pouco máis calmados. Enfoqueime a vivir este estilo de vida. Este ano, un amigo andaluz, Paco, que comprou unha autocaravana grande, propúxome baixar dende Sevilla ata a fronteira con Mauritania. O principal obxectivo foi facer surf. Para min, facer unha temporada de olas, digamos, boa, na que me quede saciado, é importante. Ao final, é un deporte que me xenera benestar. A el xa o coñecera en Nicaragua. Decidimos emprender esta viaxe, buscando olas». Ya había estado anteriormente en la zona, señala, aunque en esta ocasión, al tener más tiempo vacacional, se mostró particularmente interesado en «ver como estaba a industria do surf alí e como se estaba desenrolando».

«No 2030 vai ser o Mundial de Fútbol. Están mellorando o país a moitos niveis. Está crecendo»

Nada más pisar Tánger comprobó que la ciudad era «absolutamente cosmopolita e moderna»,dice. «Hai unha autopista directa, de Tánxer a Agadir. Son uns mil ou mil douscentos quilómetros. O que chama a atención é o alto nivel de coches, nova construcción de continuo, sen parar, de hoteis e casas... É un choque, sobre todo con respecto ao que adoitas pensar de Marruecos de primeiro. Unha idea que non é certa. Vimos que está moi desenrolado e preguntamos. No 2030 vai ser o Mundial de Fútbol. Están mellorando o país a moitos niveis. Está crecendo», describe Nacho Fernández, matizando que sí percibió una diferencia entre la zona norte y el sur. Recorrieron también lugares menos poblados y comprobaron cómo muchos marroquíes tienen algún familiar residiendo en España y que veneran los equipos del Real Madrid y el Barcelona: «Alí a paixón polo fútbol é unha pasada».

«A primeira vez que me fun unha temporada larga foi a Australia e tiña vinte e pico anos»

Su compañero, agente inmobiliario, se ha tomado directamente un año sabático. «Máis aló de Agadir chegamos ao Sáhara Occidental e alí atopábaste xente como unha australiana e un francés que xa levaban seis meses e ían viaxar durante dous anos en bicicleta ou xente que facía África andando, xente con camións preparados e 4x4 enormes, familias con nenos pequenos aos que educaban online, moitos europeos pasando despois de traballar tres ou catro ou cinco meses en Marruecos facendo surf. Penso que cada vez máis xente está na onda deste estilo de vida». No es la primera vez que Nacho Fernández lo prueba. De hecho, dice: «Sempre adoito irme varios meses. A primeira vez que me fun unha temporada algo larga foi a Australia. Tiña vinte e algo anos. Foramos visitar a Kelly, que foi socio meu despois na escola. Tamén fixen viaxes, entre un e catro meses dependendo da viaxe e do ano porque co covid parouse todo un pouco, a diferentes partes do mundo, a Indonesia, a Perú, a Nicaragua, outros lugares de Centroamérica e Sudamérica, Asia...». «Para min é un estilo de vida agora mesmo», remarca el mariñano. Cree que a mucha más gente le gustaría seguirlo, «e cambiar o que ten actualmente».

«Bali é un destino turístico de surf por excelencia, pero diríache que case o segundo está en Marruecos»

Una de las ventajas, sostiene, es darse a uno mismo la posibilidad de ver «dous mundos diferentes e poder experimentar dúas realidades. Aprendes outra maneira de vivir e de ver as cousas e pensas tamén como aplicala ao volver. Ao final, axúdaste a ti mesmo e á xente que te rodea. Se logras implementar algo no teu traballo, en conversas ou montando un negocio, ao mesmo tempo traes o que viches noutro lugar e dalo a coñecer». Algo así como una particular misión de abrir fronteras porque viajar nutre de nuevas conexiones al cerebro. Está más que comprobado. Hablando en concreto del mundo del surf, una de las mecas, dice el gerente de Esteiro Surfing, es Bali: «É un destino turístico de surf por excelencia, pero diríache que case o segundo está en Marruecos, na zona de Ins. Quería ver como estaban alí desenrolando as escolas de surf». Al parecer, allí ofrecen paquetes completos y muy asequibles, indica, puntualizando que «hai un pobo, na bahía de Imsouane en concreto, que ten unha das olas máis largas do mundo, apta para iniciación e niveis intermedios. É un paraíso para a aprendizaxe do surf. Está abarrotado de europeos que van practicar e hai rapaces que xa viven outra realidade marroquí, pois son fillos de pescadores que agora son monitores de surf, moi respetuosos e moi profesionais. É alucinante!».

« Hai un pobo, na bahía de Imsouane, en concreto que ten unha das olas máis largas do mundo, apta para iniciación e niveis intermedios. É un paraíso para a aprendizaxe do surf»

Anécdotas no faltaron en este viaje por Marruecos. Pero de todas ellas, Nacho Fernández se queda con la siguiente, simpática: «Estabamos surfeando en Dakla, nunha praia onde sae o 90% do polbo que vén para Europa. É unha zona súperremota. Catro faciamos surf. Entrei no mar e recoñecín unha marca de táboa, porque era a que eu adoitaba usar. Era dun holandés. Comenteille 'vaia táboa de surf tan chulas que tes. Eu esa marca usábaa bastante'. El miroume e díxome: 'Tú eres de España'. Quedei mirando para el e díxenlle que si. E contéstame 'pues esta tabla me la vendiste tú en tu escuela de Esteiro. ¿No te acuerdas? Hace tres años'. O rapaz recoñeceume e fun encontralo alí, nun lugar remoto. O mundo é un pañuelo».

En Semana Santa comenzará la nueva temporada para Esteiro Surfing, con sede en Xove, para la que ya están poniendo todo a punto, señala Nacho Fernández, después de haber recargado las pilas en Marruecos y Sáhara Occidental.