A Sucadoira salva sus excedentes envasando 2.500 kilos, que compró Agacal
20 dic 2021 . Actualizado a las 05:00 h.La huerta, la producción local, se encuentra en una situación muy complicada, con su futuro amenazado por la competencia de la importanción y el bajo precio, por la inferior calidad. Los intentos desde diferentes ámbitos y administraciones para fomentar el consumo del producto de proximidad, de kilómetro cero, ayudan a paliar el impacto, pero tienen unos efectos limitados. A Sucadoira, la agrupación de productores de huerta de Ribadeo, llegó a tener no hace mucho 25 integrantes. Ahora son 6, con Ana Isabel Díaz Ribeiro al frente.
En los últimos días, por iniciativa del GDR Terras de Miranda, están participando en charlas en diferentes centros escolares (los últimos días estuvieron en Mondoñedo y Ribadeo) para aproximar a niños y adolescentes todo lo que es la producción de huerta de la comarca y el valor que tiene, tanto desde el punto de vista nutricional y de medio ambiente como de apuesta por una forma de vida. Los chavales se llevan para sus casas, de regalo, vegetales con su raíz en tierra para plantar y, con su cultivo, valorizar el fruto que llega a la mesa.
Los miembros de A Sucadoira solo venden producto de temporada, el cultivado en sus huertas, y uno de los problemas que tienen es la pérdida de los excedentes: «Tiñamos moitos. De berenxena, por exemplo, levabamos ó mercado unha media de 50 quilos e vendiamos 15 ou 20. Cando veu o conselleiro de Medio Rural a Ribadeo visitar o mercado de horta explicámoslle este problema que tiñamos, que cando se ían os veraneantes perdíamos moito produto».
«Hai cadeas e alimentación e multinacionais que nos ofreceron compralo, pero danche 20 céntimos por unha leituga que vendemos no mercado por 80, ou 30 céntimos por un repolo que costa 1,5 ou 2 euros. Con iso non cubrimos nin os custes de produción. E tampouco che garanten recollelo todo. Houbo unha compañeira que fresou todo o repolo que tiña, para labrar de novo», añade.
La idea que surgió tras la visita del conselleiro fue la de que la Xunta, a través de la Axencia Galega da Calidade Alimentaria (Agacal), adquiriese los excedentes de A Sucadoira, para después distribuirlos en los comedores escolares de Ribadeo. Es lo que se va a hacer. A Sucadoira los envasó a través de unas compañeras de mercado de Negueira de Muñiz, y ahora el stock se encuentra en la granja escuela Pedro Murias, ultimando los trámites para su reparto.
Ana Isabel Díaz Ribeira calcula que se envasaron unos 300 kilos de excedentes semanalmente, durante ocho semanas, básicamente berenjena, pimiento de Piñeira y tomate, «do que levamos tirado moitísimo». Ha sido una importante ayuda, apuntan dende A Sucadoira, si bien lamentan que la iniciativa no surgiera antes, para evitar que se perdiese más producto. Y pensando en el futuro ya han planteado a la Xunta la que sería una solución definitiva, instalar una envasadora de la producción de huerta en Pedro Murias, que pudieran usar. «Sería moi importante, porque dese xeito podes xogar con todo o que cultivas, envasalo e gardalo para a próxima temporada, porque ten marxe de tempo de conservación», dice.
En esta y en otras iniciativas de apoyo a A Sucadoira se ha implicado directamente el portavoz del PP de Ribadeo, Daniel Vega, consiguiendo activos para ellas por una cuantía que ronda los 30.000 euros.
«Éramos 25 produtoras de horta e xa solo quedamos seis; dáme moita pena»
«Éramos 25 produtores de horta e agora somos 6. Dúas, ademais, están a punto de cumprir os anos para xubilarse. No verán empezaron dous rapaces da zona de Trabada, un é carteiro e outro adestrador de fútbol, os dous en Oviedo. Teñen horta ecolóxica e veñen os fins de semana, pero canto tempo van botar vindo os domingos? Porque isto é moi escravo. Non hai moito futuro, non», apunta la presidenta de A Sucadoira.
Y añade: «Dame moita pena. Levo toda a vida nesto e quédame pouco. Pero a quen lle vou comprar despois unha leituga da horta de aquí ou uns ovos caseiros? Aínda que teñas cartos para comprar e pagar o produto un pouco máis caro pola súa calidade e sabor, non vai haber onde compralo. Pero esa é realidade. Se nos pagan a 30 céntimos os repolos como ofrecen as cadeas de alimentación non nos da para cubrir custes. Por iso é tan importante para nós conseguir a envasadora de produto de horta, para ter xénaro para vender todo o ano».
Ana Isabel Díaz Ribeiro apunta un dato más: «Vivo na Graña, en Ove, e das 17 casas que hai fai anos todas tiñan vacas. Agora non queda ningunha con elas, solo as hai marelas que as trae un gandeiro que non é de alí. E os fillos que quedaron nas casas non queren seguir con isto. Esa é a realidade».