Nado en Ribeira en 1952, Antonio Pérez é propietario dunha zapatería que rexenta a súa dona porque el prefire dedicarse á súa paixón de toda a vida: a pintura, materia da que da clases particulares. De cando en vez, expón os seus cadros. A súa mostra de gravados poderase visitarse agora en Porto do Son.
-¿Canto tempo leva pintando?
-Toda a vida. Desde que nacín case. De rapaz non deixei de pintar nunca. Aprendín de forma autodidacta.
-¿Cal é a técnica que máis utiliza?
-Úsoas case todas, pero fago máis con o óleo e a acuarela. De tódolos xeitos o debuxo é imprescindible. Ademais, hai cinco anos empecei co gravado, e agora teño a miña primeira exposición con esa técnica en Porto do Son.
-¿Cal é o motivo que máis lle gusta pintar?
-Figuras é o que máis me atrae. Bodegóns tamén. Pinto personaxes que están no noso entorno: mendigos, mariñeiros, pescas... Fíxome na xente que nos rodea.
-¿Cre que alguén se pode recoñecer a si mesmo nos seus cadros?
-Si. Hai xente que se recoñece ou recoñece a outros nos meus cadros, téñenme contado algúns casos. Sempre tes recordos que che veñen cando vas facer o cadro e así pódese reflectir unha cara, unha expresión ou mesmo unha forma de estar.
-¿Ten influencias dalgún pintor?
-Admiro aos clásicos, pero a de Rembrandt é a que me domina.