Jorge Lariño: «De nada serve un campión benxamín que deixe o deporte ao ano seguinte»

Antón Lestón Lago
antón lestón CARBALLO / LA VOZ

CARBALLO

Ana García

ATLETAS DEL ATLÁNTICO | Tras enamorarse del atletismo en la adolescencia, este ceense fue uno de los pilares en la creación del club Olimpia en el 2012, del que ya salió talento de nivel nacional

13 feb 2023 . Actualizado a las 05:00 h.

Como la mayoría de los jóvenes de su edad, Jorge Lariño (Brens, Cee, 1986) empezó jugando al fútbol. «Era o que viamos», explica sobre el gusto casi unánime por la pelota. «Era unha situación moi diferente á actual, porque tiñamos máis liberdade para xogar en calquera lugar e en calquera momento», rememora. Además del balompié, en la adolescencia empezó a animarse con el atletismo. «Un home de Esteiro que traballaba na Fábrica víame correr pola rúa e animoume a ir probar co equipo da Esteirana», cuenta.

Ana García

Aquella disciplina le enamoró, y su traslado a Lugo para estudiar Magisterio en Educación Física no hizo más que confirmar ese amor: «No Lucus coñecín a Mariano Castiñeira, un dos mellores adestradores de fondo de Galicia e unha persoa moi importante para min. El foi o que me inculcou os principais valores do atletismo e que unha escola así podería funcionar en calquera sitio». Con él estuvo en contacto hasta su fallecimiento, en el 2020. Un entrenador que preparó a Jorge para ser tres veces consecutivas campeón gallego en la categoría promesas o a participar en competiciones nacionales e internacionales.

De Lugo marchó a Pontevedra a hacer dos másters y, allí, le llegó la oportunidad de poner en práctica todo lo aprendido. «Manolo Calo chamoume para que me fixera cargo da Escola de fútbol sala, entón propúxenlle engadir tamén outras disciplinas», indica. Fue el origen de lo que más tarde se consolidó como la Asociación Deportiva Olimpia, que se puso en marcha en el 2012. «Comezamos con 7 nenos, ao mes eran 20... E así foi crecendo ata chegar a un máximo duns 120 deportistas, a maioría pequenos, pero tamén algún adulto», señala Lariño, que desde el principio tomó el cargo de responsable técnico y que solo se alejó de su puesto para sacarse la oposición que ahora le permite trabajar en el CEIP Plurilingüe Vila de Cee, a pocos minutos del San Paio dos Refoxos, donde entrenan.

Ana García

En poco más de diez años el club ya ha dado grandes frutos, como reflejan Elian Numa o Xiana Lago, referencias a nivel nacional en el medio fondo y el lanzamiento de peso. No obstante, Lariño siempre se ha alejado de la idea del trofeo como meta: «Dende o comezo fomos moi conscientes do que faciamos, establecendo obxectivos asumibles e notando que creciamos. Hai que darse conta de que os éxitos no atletismo non chegan nin dun ano para outro, recóllense moito despois. De nada serve un campión benxamín se deixa o deporte en idade alevín porque se aburriu. Se dende o comezo nos centrásemos nos títulos e nos resultados, quizais Elian ou Xiana non farían hoxe atletismo, porque todo parte dunha continuidade que se consegue converténdoo en algo lúdico, sobre todo na base».

«Que o pasen ben»

«A clave é que o pasen ben. E, logo, xa descubrirán por si mesmos o que máis lles gusta, nós aí damoslles total liberdade», continúa.

Ana García

Una filosofía que mantienen tras el covid, cuando «case tivemos que empezar de cero». Ya son algo más de 80 deportistas los que cada lunes y miércoles se citan en el campo ceense, al que, además de la pista, han conseguido añadirle un pasillo, un foso y un espacio para el lanzamiento. Todo, claro, sin ser homologado, lo que anula las posibilidades de albergar una prueba oficial. «É unha inversión moi grande, pero creo que hai que poñer en valor o traballo das asociacións deportivas, que agora mesmo encauzan toda esa programación deportiva para os máis mozos», resalta un apasionado de lo suyo: «Cando fas atletismo, daste conta de que as veces notas máis sentimento de equipo competindo ti só, que noutros deportes con compañeiros». Aprendiz de Manolín y Castiñeira, el futuro de los jóvenes atletas ceenses está en buenas manos.