Fran Pallas: «Logo de moitos Dakares, facer a Ruta 66 era un soño que tiña aí»
CARBALLO
O piloto carballés parte hoxe cara os Estados Unidos cun novo reto deportivo e solidario en moto eléctrica
04 jul 2025 . Actualizado a las 05:00 h.O carballés Fran Gómez Pallas parte hoxe cara os Estados Unidos co tamén piloto, neste caso, mallorquín, Felipe Beltrán, coa idea de completar a icónica Ruta 66 estadounidense en moto eléctrica. De facelo, serían «os primeiros» en logralo nesa modalidade sostible, presumiu o bergantiñán en Voces de Bergantiños. Ademais dun reto deportivo, será unha actividade solidaria, pois con esta iniciativa visibilizarán a enfermidade do Síndrome de Rett, unha loita moi viva na Costa da Morte coa pequena pontecesá Daniela Novo e a súa familia. Dakarianos solidarios, así se autodenominan Pallas e Beltrán nesta nova andaina, na que tamén farán paradas para axudar aos colectivos máis vulnerables de cada lugar no que se atopen, sobre todo, á xente máis moza. Parten hoxe cara o outro lado do Atlántico e o domingo prenderán os motores.
—Como xurdiu o proxecto?
—Como di Felipe Beltrán, somos como cazadores de dopamina [ri]. Necesitamos estar sempre con algo na mente a curto prazo, sobre todo, para facer aventuras. Foi unha chamada por teléfono e, aos dous segundos, xa me dixo que si. Logo de moitos Dakares, que xa estamos preparando o próximo, facer a Ruta 66 era un soño que tiña aí. Ao igual que no Dakar, seguimos na liña da sostibilidade. Partiremos dende Los Ángeles, pasando por Chicago e ata Nova York, estando pendentes da autonomía, do gasto que imos facendo e de onde recargar. Quixemos unirlle o reto solidario para axudar no que poidamos. O Síndrome de Rett é unha enfermidade que lles afecta sobre todo ás nenas pequenas. É difícil de combater porque non hai moita investigación sobre ela. A asociación Mi Princesa Rett loita por recadar fondos para poder avanzar. Neste sentido, imos facer un crowfunding, de maneira que todo o que se recade será doado integramente a esta entidade. Tamén temos unhas camisetas solidarias na nosa páxina web dakarianossolidarios.com.
—Serán 3.940 quilómetros. Como elixiron as paradas?
—A ruta pode facerse en ambos sentidos. O máis mítico é saír de Chicago e acabar en California, pero nós imos á inversa debido á loxística das motos. A fábrica está en Los Ángeles. Nós, de feito, imos darlle un trozo máis ata Nova York, para coñecer un pouco máis. Non deserto de Arizona, iremos con moito coidado, suave, en modo eco, para lograr cubrir ese tramo, porque non hai nada, só o deserto, aínda que a calquera dos dous gústanos a aventura.
—Isto xa botou a andar hai meses. Incluso viaxaron ata China. Como foi o proceso de preparación?
—As motos que máis autonomía teñen son as americanas, da marca Zero. Non é fácil entrar a unha fábrica e que te escoiten sen saber nada de ti. Estamos todos os días enriba do tema. Dimos coas persoas que moven o tema en EEUU e botáronnos unha man. Como di Felipe, somos máis intensos que a dor [ri].