O volume dedicado á Xeración do 36 e á promoción de enlace analiza, ademais do contexto social e político da época que seguiu ao alzamento franquista, ao grupo de poetas nados entre 1910 e 1920 que «viviron con plena conciencia a Guerra Civil », formados na Segunda República e herdeiros directos da Xeración Nós.
Co cambio de réxime, sobreviviron desenvolvendo a súa obra poética dentro de distintos estilos, coma o neotrobadorismo de Álvarez Blázquez e Álvaro Cunqueiro; o clasicismo de Carballo Calero, Díaz Jácome e Iglesia Alvariño; o intimismo de María Mariño; e o socialrealismo de Luís Seoane, Lorenzo Varela e, moi especialmente, Celso Emilio Ferreiro. Este último foi considerado como «o máximo representante en Galicia da poesía social, ao nivel que foron no ámbito da poesía castelá Blas de Otero e Gabriel Celaya».