Hai xa varios anos tiven a sorte de visitar Bogotá, capital de Colombia. Nalgún momento daquela viaxe leváronme a coñecer unha zona montañosa dende a cal se podía ver practicamente a totalidade da cidade. Aínda que as vistas eran impresionantes, a min o que máis me chamou a atención daquela estrada foi que durante o traxecto ía detectando a presenza dunha vexetación que me resultaba moi familiar. Preguntei por ela e efectivamente, confirmáronme que era o noso representativo toxo, alí chamado retamo espinoso. Pouco tempo despois vin unha reportaxe de Caracol noticias, un dos medios de comunicación máis importantes de Colombia, onde falaban do gran problema que supuña a presenza deste arbusto para determinados ecosistemas do país. Os labregos daquelas zonas falaban pestes dela, do mal que facía nos seus campos, do invasora e expansiva que era e de cómo fora introducida para combater a erosión arredor dunha presa que abastece de auga á capital colombiana. Inevitablemente viñéronme moitos paralelismos á cabeza, situacións similares de flora e fauna que se dan a esgalla na nosa contorna, e é que nun mundo tan interconectado como no que vivimos este tipo de alteracións son cada vez máis habituais. Lembreime directamente dos plumachos ou herba da Pampa que a día de hoxe constitúen un problema salientable moi similar ao que comentaban do toxo naquela reportaxe colombiana. Unha planta empregada en tantas ocasións como elemento decorativo acabou converténdose nunha invasión difícil de erradicar, particularmente en moitos lugares da franxa atlántica galega e boa parte da cantábrica. Pero non é o único problema, hai moitísima flora invasora que afecta terriblemente os nosos ecosistemas e toda acción para o seu control resulta escasa debido á velocidade de propagación que teñen e tamén á inacción ao respecto. Algo similar sucede coa fauna. Por poñer un par de exemplos aí está o cangrexo roxo americano, que chegou a Galicia hai uns vinte anos e hoxe está presente en todo o país practicamente. E tamén as avespas asiáticas velutinas que constitúen un gran problema para as nosas abellas e para o seu hábitat. Urxe conciencia ao respecto e intervención antes de que o problema sexa irreversible e a biodiversidade autóctona propia de Galicia quede só nos libros ou na lembranza.