Edu Saavedra, 44 años y otra vez a las puertas de la élite: «Algún rival pídeme que me retire, que non hai quen me meta un gol»

DEPORTES

PEPA LOSADA

Es el muro en la portería de un Xove lanzado a por un puesto en el «play off» de ascenso a la Segunda División de fútbol sala

03 abr 2024 . Actualizado a las 05:00 h.

Han pasado 27 años desde que debutó con el primer equipo de O Parrulo y, tras 16 temporadas en Primera División y 9 en Segunda, Eduardo Saavedra Cebreiro, Edu (Narón, 1979), que ahora compagina su puesto de portero con el trabajo en una auxiliar de Alcoa, sigue haciendo lo mismo que siempre: parar muchísimo. Tanto que, a punto de cumplir en junio 45 primaveras, es una de las piezas claves de un Xove FS lanzado a por una plaza en el play off de ascenso a la categoría de plata del fútbol sala español.

«Algúns rivais cando me ven tras tanto tempo flipan, dinme: ‘Pero segues dando guerra?’. Algún tenme pedido que me retire, que non hai quen me meta un gol», reconoce Edu tras participar en 23 de los 24 encuentros ligueros del conjunto mariñano. «Só faltei a un cando faleceu a miña avoa», explica un hombre que ya contribuyó el pasado curso al título y el ascenso desde la Tercera División del conjunto entrenado por Lucas Cao.

«Pásoo ben xogando e síntome en forma, aínda que xa non teño a mesma potencia. Tampouco é a mesma esixencia que cando xogaba en Primeira ou en Segunda. No Xove trátanme moi ben, síntome moi cómodo, pero non é un club profesional. Adestramos tres veces á semana e todos temos o noso traballo», relata quien fue leyenda de un Burela Pescados Rubén cuya meta defendió durante 14 campañas y todavía no pone fecha de caducidad a su trayectoria deportiva. 

«Pásoo ben xogando e síntome en forma, aínda que xa non teño a mesma potencia»

Reencuentro con viejos socios

En el Xove vuelve a compartir guerras con Matamoros, Iago Míguez y Christian Chao, compañeros con los que compartió un play off por el título de liga en Primera División hace justo una década, y otros como Manu Jiménez, Pancho, Mini y Renatinho, que se asomaron al primer equipo naranja cuando él ya llevaba el brazalete de capitán. «Todos nos coñecemos ben e formamos un grupo moi forte e unido», detalla.

Terceros en el grupo 1 de la Segunda División B, su clasificación entre los cuatro primeros, lo que garantiza disputar la promoción de ascenso y la próxima Copa del Rey, está muy encarrilada y puede quedar zanjada si este sábado doblegan al Deporcyl Guardo en el centro cívico de Xove (19.15 horas). El conjunto palentino se coloca sexto, a solo un punto del Unionistas, el quinto en la tabla, y a 13 de los mariñanos cuando restan seis jornadas de la fase regular.

«Somos un bo equipo, a maioría dos xogadores temos unha traxectoria moi importante na elite, esperaba que estivésemos arriba, pero quizais non con tanta diferenza cos rivais que nos perseguen. O ano pasado estabamos en Terceira», explica Edu sin renunciar a «dar guerra» en unas durísimas eliminatorias por el ascenso. De terminar terceros, se enfrentarían al segundo, el Stellae —el Lugo Sala está destacado en el liderato—, y, de vencer, accederían a unas semifinales de ascenso frente a un rival se otro grupo; siempre a doble encuentro y con la vuelta en la cancha del mejor clasificado. 

«Sen renunciar a nada»

«Ascender non é un obxectivo, pero iremos ao play off con toda a ilusión e sen renunciar a nada. Somos moi fortes na nosa pista e con todo o equipo podemos gañar a calquera», analiza un portero convencido a sus 44 años de que aún puede ser protagonista de grandes tardes en el fútbol sala.

Por si acaso, Edu ya tiene heredero. Su hijo Mateo, de ocho años, también comienza a disfrutar del deporte en las escuelas del Burela: «A veces ponse de porteiro e faino moi ben, pero no equipo prefire xogar de xogador. O importante é que o pase ben». Al apellido Saavedra le quedan muchos cursos de competición.