Lía estes días sobre unha nova agresión nun local de ocio nocturno na nosa Vila, por parte de energúmenos covardes, capaces de sacar un cinto e bater nun rapaz que o maior pecado que cometeu foi vir ao noso pobo a competir no deporte.
É absolutamente intolerable que a día de hoxe campen ás súas anchas elementos que se comportan como se estivésemos no Far West, e que dende unha atalaia de inmoralidade, pensen que poden repartir a xustiza libremente, como se dos Lexionarios de Cristo Rey durante a Transición española, estivésemos a falar.
Teño costume as fins de semana de socializar moito en Lalín, saudar aos amigos, veciños, tomar un viño con eles tranquilamente, e conversar sobre unha morea de cousas, de moitas das cales seguramente non teñamos idea... mais iso si, observo aos mozos e mozas deambular, e non aprecio grandes diferencias con respecto ao que faciamos a miña xeración nos anos 90, iso si, sen estar pegados a un móbil.
Son unha xuventude dinámica, agarimosa e afable, que non pode permitir que indesexables manchen o nome do noso pobo con actitudes máis propias de homínidos de Altamira hai miles de anos.
Teño a máxima confianza nas forzas de seguridade do Estado, e sei que dende a súa profesionalidade virá a solución, mais a sociedade civil tamén ten que xogar un papel fundamental mostrando a súa condena a quen agrede, e o seu desprezo a quen o pretende tapar, pois tampouco para isto deben haber lalinenses que pensen que están por riba do ben e do mal, como semella demasiadas veces.
O fácil é botar a culpa a colectivos de persoas que veñen doutros lares, poñendo unha venda nos ollos para non recoñecer que parte da hidra ten apelidos de moi cerca, e dormen a súa indecencia en parroquias non moi afastadas, dende as que se desprazan con nocturnidade e presunta alevosía a eliminar frustracións existenciais batendo nos demais, seguramente por unha masculinidade acomplexada e mal entendida.
Lalín é un pobo de mozos e mozas nos que podemos confiar, que seguramente son mellores que xeracións anteriores, con máis acceso á formación, e con máis posibilidade de coñecer outras culturas, que é unha excelente base para chegar a ser persoas de probeito, mais dende aquí pídolles que non calen ante os abusos duns poucos, e que os marxinen socialmente, porque nos seus guetos, -sendo eu probablemente demasiado optimista-, ao mellor un día danse conta que a lixo que son agora, pódese reconducir. Por moi tarde que pareza.
Ou non?