Benedicta García, profesora en el IES Antón Losada, celebra su jubilación tras más de tres décadas en el centro estradense
13 dic 2025 . Actualizado a las 05:00 h.La comunidad educativa del IES Antón Losada Diéguez homenajeó el pasado jueves a Benedicta García (Cacheiras, 1960), profesora de Administración e Finanzas, que se jubila después de 36 años dando clases en el ciclo de Formación Profesional del centro estradense. Habla con La Voz al día siguiente de su despedida, todavía desconcertada y dando un paseo para aclarar las ideas y enfrentarse a una nueva etapa.
«O primeiro que sinto é unha especie de desconcerto. Dediqueille toda a vida á docencia, a partir de agora terei que ir plantexando cousas, sempre hai algo interesante que facer», comenta. «Estou un poco abrumada polo cariño e o apoio de todos», reconoce Benedicta, que pretendía pasar desapercibida en su último día en activo como profesora.
«Non pensei que ninguén lle ía dar maior importancia, tomeino como un día normal, asumín que chegaba o momento, que cumpría os anos e volvía para a casa, punto. Non contaba con nada especial, porque non era un día especial, senón un día máis na vida», explica. En cualquier caso, se mostró conmovida por las muestras de afecto.
«Sentinme arroupada e moi emocionada, aínda non o asimilei. Estou moi agradecida con todos: alumnado, compañeiros e dirección. Sempre me sentín acollida e apreciada, pódese dicir que nalgunhas ocasións valorada, e intentei facer o meu traballo o mellor que puiden», asegura Benedicta, que echará de menos a sus estudiantes. «Con este alumnado estás moitas horas e acaban sendo parte do teu día a día. Comentámolo entre nós, estamos máis tempo xuntos que coa familia, e iso marca», sostiene.
43 años de docencia
Benedicta aprobó las oposiciones en 1982, teniendo como primer destino Tui. Su carrera como profesora de Formación Profesional la llevó después al Laxeiro de Lalín, donde estuvo seis años. Finalmente, en el 89, le tocó el turno al Antón Losada. «Dende que entrei non pensei en cambiar, o ambiente era bo, excelente no departamento, e o alumnado magnífico. Prefería facer quilómetros que outra cousa», apunta. Su deseo es que las nuevas generaciones logren que «o instituto siga sendo referente».