Un padrino que vale un millón: «Ata fun a unha voda de Só Elas vestido de Lola Flores»

Todo el mundo habla maravillas de Emilio Romero. Hasta sus compañeros de instituto en Narón, que lo recuerdan como «muy amable y buena persona». Este músico y artesano de instrumentos musicales defiende que «o máis importante na vida é portarse ben coa xente, máis tarde ou máis cedo volverá a ti en forma de alegría». Así ha ocurrido en este año mágico, con Emilio como padrino de la rondalla de mujeres Só Elas en Ferrol a partir de las Pepitas. En doce meses, protagonizó tronchantes vídeos en Tik Tok con las rondallistas, se disfrazó de todo lo habido y por haber, confeccionó un merchandising con puzzles o conchas: «Ata fun a unha voda dunha rondallista vestido de Lola Flores».

El mandato de este padrino que vale un millón finalizó ahora, para dar paso a otro grande como el actor Pepo Suevos. El naronés Emilio Romero, de 47 años, admite que «foi un ano marabilloso cheo de momentos únicos, desde estar no balcón e que te vaian rondar á presentación no Jofre... e aprendín moito».

Y él, que además es profesor de instrumentos musicales e imparte charlas, se volcó al 100 %. «No Día Internacional das Linguas de Signos regalei unha escarapela coa lingua de signos, fixemos excursións á base naval da Graña, fomos a clases de baile en UPA, ensinei a facer instrumentos», enumera este naronés. Sobre todo, «fixen moitas amigas, un ano antes estaba rodeado de mulleres que non sabía como se chamaban e na despedida recollín todo o cariño multiplicado por cinco».

Entre sus numerosos regalos, made in Emilio Romero, «fixen marcapáxinas, os puzzles e ata sudaderas, chámanme o padriño do merchandising». Y también le podrían llamar el padrino de las redes sociales. En uno de sus exitosos vídeos, aparece con Ana da Silva (de Urko Encaixes) e interactúan de la siguiente manera en un bar: «¿Sabes que entraron a robar ayer y les llevaron los vasos todos? Hubo que llamar a la Policía. ¿Y los detuvo? Siii, los de tubo, los de chupito, de la cerveza... todos». Admite Emilio que «foi todo pensado cun guion e sen improvisar, as redes sociais son moi importantes e axudan a dar visibilidade ás Pepitas».

Demuestra así que «isto non só é unha tradición senón tamén unha experiencia moi divertida, elas axudaron á evolución das rondallas creando unha só de mulleres, e aceptei ser padriño precisamente polo orgullo de estar cunha rondalla feminina nun mundo de homes». Apadrinar Só Elas es de este modo «un símbolo porque acompañas ás mulleres no seu logro, eu só aportei un grao de area pero xa formo parte da súa historia».

Para compartir sus conocimientos sobre instrumentos musicales, Emilio Romero se acerca a la residencia de mayores de Caranza («non hai quen pague o cariño que recibes alí, ata montei con eles unha comparsa»); y ahora irá por institutos donde también hablará de esta evolución de las rondallas. Confía en que siga entrando gente joven en estas agrupaciones musicales, «ata me escribiu unha rapaza que nunca baixara ás Pepitas e que agora quere ir a partir dos nosos vídeos; outro exemplo é que en Ferrol antes había catro rondallas e agora son seis».

Todos esos recuerdos los guarda en un álbum de este año, regalado por las chicas de Só Elas. Ahí aparecen fotos de la boda, de una pedida de mano, de los bailes... «Eu canto nun grupo tradicional, tamén estiven en baile, son mestre artesán pero nunca vivira desde dentro o mundo das Pepitas», asegura.

Lo que más disfrutó fue «cantar polos bares, tras cada actuación eu ía coas mulleres e as súas guitarras ata o bar máis cercano onde podías pasar horas cantando e bailando».

Artesano desde los 25 años

Desde los 25 años es artesano de instrumentos musicales, donde usa materiales tan originales como latas de membrillo. También compitió junto a su mujer Eva Serantes en bailes de salón, «agora somos apaixoados do tango arxentino».

Insiste Emilio en que «nesta vida é moi importante sentirte ben contigo mesmo, unha vez ao mes vou de voluntario á residencia de maiores de Caranza onde facemos desde xogos a instrumentos... hai que valorar moito o cariño que dan as persoas maiores e recordar que todos acabaremos así».

---

---

---