El meta, que apunta a titular ante el Standard, asegura que nunca se vendrá abajo
23 nov 2016 . Actualizado a las 16:13 h.Sergio Álvarez apunta a titular mañana para recibir al Standard. El de Catoira, que comenzó como titular y que acumula tres partidos en el banquillo, acata la decisión de Berizzo, pero al mismo tiempo no esconde que cada suplencia es un palo para cualquier futbolista, que debe rebelarse a través del trabajo contra esa situación, dejando claro que nunca se vendrá abajo por no jugar. Le ha costado mucho llegar, como para tirar la toalla. Y como uno de los supervivientes de la época oscura celeste, quiere cumplir otro sueño en este ciclo de bonanza, celebrar con el celtismo una clasificación para la segunda fase de la Europa League. Con permiso del Standard, un equipo al que respeta mucho.
El partido
«É especial porque ten moita trascendencia». El Celta está ante su primera final del curso y el portero de Catoira no lo oculta: «É un partido complicado porque nos pode dar unha clasificación pero tamén nos pode deixar eliminados. Hai que xogar con moita cabeza, con serenidade e tranquilidade. Hai que saber aproveitar as ocasións e non concederlle moito ao rival. Penso que será un partido duro, eles saben a que xogan, son duros e nós temos que meterlle moita intensidade ao xogo con pelota para que se sintan o máis incómodos posible».
El precedente de Lieja
«Parece que non están, pero saben ao que xogan». Sergio vivió bajo los palos el partido de ida en Bélgica y recomienda tomar precauciones: «Non lle importa estar defendéndose coa tranquilidade que fan estes equipos e logo cando teñen unha ocasión, xa sexa nunha contra ou a balón parado, aproveitan a oportunidade».
Opciones de jugar
«Eu espero estar sempre». Álvarez Conde aparece en todas las quinielas para ser titular en la contienda de mañana. Pendiente de la decisión del Toto Berizzo, el portero comenta que «eu espero estar sempre, eu o que fago cada semana é traballar para estar na portería, ogallá poida estar e axudar ao equipo nun partido tan importante».
¿Sería un palo?
«Para un profesional cada vez que non xogas é un pau». No esconde que a todo profesional le duele no jugar, pero no un partido en concreto, sino todos: «Cada vez que non xogas é un pau, pero hai que ser duros mentalmente e seguir traballando», recordando que no lo ha tenido nada fácil en su trayectoria deportiva. «Estiven moitos anos sen ter a oportunidade e fun duro e souben esperar. O máis importante é a mentalidade e o traballo duro día a día». En este sentido asegura que «eu nunca me vou a vir abaixo por non xogar, nunca vou a estar mal porque estou facendo o traballo que máis me gusta e estou desfrutando de estar no Celta. Sempre terei tranquila a miña conciencia porque sempre dou o máximo de min».
La suplencia
«Un futbolista sempre quere estar dentro, pero hai que respectar as decisións». Sergio acumula dos partidos en el banquillo en la Liga después de comenzar como titular. El portero reconoce que «un futbolista sempre quere xogar, pero hai que respectar as decisións do adestrador e seguir traballando para estar preparados para cando toque volver a xogar». Hasta la fecha, el entrenador no le ha comentado nada acerca de la decisión tomada, pero el arousano recuerda que «xa dixera que ía xogar o que lle parecerse e neste momento decidiuse por Rubén. Hai que desexarlle o mellor e estar preparado para cando toque volver».
Autoevaluación
«Estaba contento, aínda que non de todo porque é imposible». «Cando analizas despois os partidos sempre atopas cousas que mellorar, o que está xogando é o único que pode cometer erros e corrixir a historia», comenta Sergio sobre su papel en los partidos que ha disputado hasta la fecha (diez de Liga y dos de Europa League). A nivel global asegura que «estaba contento co meu rendemento, aínda que non con todo porque é imposible». Siempre ha sido bastante autocrítico.
El juego de pies
«Síntome cómodo cos pés, foron dúas accións illadas». Sergio siempre ha destacado por el manejo del balón con los pies, sin embargo esta temporada encadenó errores puntuales en esa materia. «Sigo tendo plena confianza no meu xogo de pés e quero seguir axudando ao equipo como facía antes. Foron dúas accións illadas». El canterano aprovechó para recordar la evolución que había tenido su puesto en el mundo del fútbol: «O porteiro duns anos para aquí sufriu unha evolución grandísima, xa non é só parar senón que hai que evolucionar. A nivel de xogo estase esixindo moito máis que anos atrás, pero sempre digo que para iso estamos, para axudar».
«Non insultei ao árbitro, só foi unha acción de rabia», dice de su roja
Por primera vez a lo largo de su trayectoria deportiva, Sergio Álvarez fue expulsado por un lance ajeno al juego. Por protestar en Ipurua una decisión arbitral.
Pendiente de lo que diga el Comité de Competición, el portero indica que «non o insultei, so foi unha acción de rabia. Peguei un berro de ‘non’, e había alí unha neveira e deille unha patada e nada máis. Podo entender que ao mellor me poida sacar tarxeta amarela por mal comportamento pero nunca lle faltei ao respecto nin lle dixen nada. Non lle dixen nada para que fora unha expulsión. A partir de agora tentarei non facer nada e corrixir o meu comportamento pero en ningún momento o insultei nin lle faltei ao respecto».
Al de Catoira le parece injusto que pueda ser sancionado por una situación así, teniendo un expediente inmaculado hasta el momento. «Por protestar non só era a miña primeira expulsión, senón incluso a primeira tarxeta, logo, por lances do xogo vira dúas vermellas. Nunca me sacaron unha tarxeta por protestar, e qué che saquen esta quédaseche a cara de parvo ou de malestar. Espero que o comité sexa un pouco benévolo e o deixe en tarxeta amarela». En este sentido tiene fundadas esperanzas de que el recurso del club surta efecto.
Sergio tampoco quiso responsabilizar de toda la situación en los colegiados. Con la perspectiva del tiempo dijo del partido de Ipurua que «non me gusta falar dos árbitros, naquel momento estaba enfadado porque non conseguíamos empatar e estaba rematando o partido pero hai que mirar máis cara a nós, cara o noso traballo e pensar niso e esquecerse dos árbitros. Se pensas moito nos árbitros ao final estaste equivocando porque o máis importante sempre es ti e o que vas facer».
Por eso, solo quiere centrarse en la contienda de mañana para seguir cumpliendo sueños. «O que deixa de soñar deixa de crecer. Soñamos un día estar en Primeira, conseguímolo; soñamos un día estar en Europa, volvémolo conseguir; e agora soñamos con pasar a primeira fase e espero que sexa así».