El Celta lanza junto a Hard GZ «Voltarei», un homenaje musical a la emigración con motivo del regreso a Europa

HARD GZ

El Celta lanzará ha lanzado en las últimas horas -se puede escuchar aquí-, con la excusa de su regreso a competición continental, un homenaje musical a los gallegos de la emigración. Bajo el nombre de Voltarei, se trata de una colaboración entre el club y Hard GZ que presentan como «unha composición enérxica, que achega estas historias ás novas xeracións para que nunca se esquezan», y acompañada de un videoclip donde «a nosa paisaxe e sentimento de pertenza fusiónanse para contar esta historia que termina creando unha oda á identidade».

????????... pic.twitter.com/4LS29yfbcS

— Celta (@RCCelta) September 18, 2025

Voltarei se estrenará a las 00.00 horas de este viernes en las plataformas musicales digitales (Spotify, iTunes) mientras que el videoclip verá a luz a las 12.00. El artífice es Pedro Ruibal Iglesias (Vigo, 1995) al que definen como «un dos artistas máis influentes da música urbana en España. Coñecido pola súa autenticidade e por un discurso social comprometido, Hard GZ construíu unha traxectoria marcada pola independencia creativa e a conexión coa súa terra e a capacidade de emocionar a varias xeracións a través da súa música.».

Letra de «Voltarei»

Visto a cores do ceo

vou lonxe traballar

se souberas canto che quero

non me deixaras marchar.

Canto custa o diñeiro

se co tempo teño que pagar

volta de novo extranxeiro

volta de novo ao fogar.

Lento, morro por dentro se non estas

sigo escoitando no vento o teu acento

o teu cantar, leva consigo un lamento

un segredo gardado no tempo,

orgullo que medra no peito

somos da costa somos do mar.

Fillos do sal e do monte,

petos baleiros fuxen da morte

fame en Galicia pura miseria

da miña familia.

Fillos do sal e do monte,

bocas famentas comen do norte

voltar de fronte, a miña casiña

a familia que nunca se rompe.

Al horizonte marchan los pobres,

van pal acero van pa los barcos

pan para el pueblo pan pa la ria

pa voltar cuncha chea de cartos.

As mulleres con dobre papel,

criando soiñas no campo,

viudas de vivos levando o fouciño na man

e coidando de tantos.

Entre as nubes, na miña terra

choiva, neboa, ceo celeste sangue Celta

voltar e sentir unha aperta.

Na chaqueta unha foto que pesa

non podo esquecer a promesa

e deixar que me leve a tristeza

sen loitar por manter a Afouteza.

Mariñeiros, emigrantes

pedindolle a Virxe do Carme

“que los proteja que no les falte

hasta que las manos aguanten”.

Pra o navegante, o que esta fóra

que sigue adiante busca melloras

eses de antes son como agora

deixan aos fillos ainda que doa.

Voltarei, voltarei, voltarei.

---

---

---