Unha Galicia cada vez máis pequena

Paulo Carlos López-López PROFESOR TITULAR DE CIENCIA POLÍTICA NA UNIVERSIDADE DE SANTIAGO E SECRETARIO XERAL DE MOVEMENTO SUMAR GALICIA

OPINIÓN

MICIU | EUROPAPRESS

21 dic 2024 . Actualizado a las 05:00 h.

Que dirían vostedes dunha Administración que, logo de investir máis de medio millón de euros na formación dunha persoa traballadora durante varios anos, non fai o máis mínimo esforzo en mantela? Que dirían dunha Administración que non retén a persoas que son, ademais de brillantes, capaces de atraer financiamento externo, xerar impacto na sociedade e crear por si mesmas novos postos de traballo? Que dirían vostedes dunha Administración que promete estabilidade a persoas, na súa maior parte mulleres novas, que deixan os seus traballos no estranxeiro para vir vivir e traballar en Galicia e logo non cumpre co acordado? Supoño que dirían que esa Administración é ineficaz, fai unha mala xestión dos recursos ou, directamente, non ten palabra (nin corazón).

Pois, o vindeiro día 31 de decembro, as persoas beneficiarias das axudas María Zambrano, investigadoras de diversas áreas do coñecemento captadas a través dun programa de atracción de talento lanzado no seu momento polo Ministerio de Universidades, verán finalizados os seus contratos. Proxectos a medias, traballos a medias, promesas a medias, vidas a medias.

A responsabilidade da súa consolidación, en última instancia, depende da Administración autonómica: universidades (agora mesmo abafadas a nivel orzamentario) e, sobre todo, dunha Xunta de Galicia á que parece importarlle máis ben pouco, sen darlle solución a este colectivo logo de múltiples rogos.

As axudas María Zambrano son un exemplo; as Margarita Salas tamén. Pero realmente á Xunta de Galicia pouco parece importarlle a investigación. Nin cumprir o Pacto pola Ciencia, nin boas retribucións: saben que un postdoc de primeiro ano da Xunta cobra menos (descontando custos asociados á praza) ca un predoc (FPU) do ministerio de último ano? Segundo Investigal, o investimento no noso país en I+D+i é do 1,1 %, lonxe do 1,45 % do conxunto do Estado, e moi lonxe da media da Unión Europea (2,3 %). Non se dan conta de que investir en I+D+i é un bo negocio, xa que por cada euro investido veñen dous de volta?

A solución é relativamente fácil: faltan cartos, prazos e vontade política. A Xunta de Galicia debe abrir diálogo de forma urxente coas universidades e financiar un programa para consolidar as María Zambrano da Universidade de Santiago e da Universidade da Coruña, como está tratando de facer en solitario a Universidade de Vigo. Ben por esta última. O que non sexa así será un novo fracaso colectivo.

A unha Administración seria non se lle pode encher a boca falando de «talento mozo» e de estratexias «Galicia Retorna» se non é capaz de reter con políticas os bos científicos e científicas que ten. Xa pasou logo da crise económica iniciada no 2007 co grande éxodo dos que xa non volverán e que están por Europa, Asia, EE.UU., Canadá ou América Latina. E parece que volve acontecer. Galicia, así, é cada vez máis pequena. En persoas e en talento. E o seu Goberno tamén.