Os Escalenos, gañadores do concurso Eu sei + ca ti: «A min dixéronme que gañar o bote deste concurso era imposible»

Suso, Antonio e Marcos, docentes que se coñeceron no instituto Maximino Romero de Lema (Zas), formaron o trío Os Escalenos e fixeron historia ao converterse nos primeiros en abrir a caixa forte do concurso Eu sei + ca ti, gañando 6.000 euros. O espazo, conducido polo actor Fran Nogueira, chegou á grella da Televisión de Galicia o pasado mes de xullo co obxectivo de entreter a audiencia cun formato fresco e dinámico. Desde entón, os espectadores tiveron a oportunidade de acompañar os concursantes de domingo a xoves no prime time da canle.

—Como vivistes o momento no que soubestes que os 6.000 euros eran vosos?

—[Marcos Eijo] Suso tiña calculado que, se acertabamos outra vez as tres preguntas finais, estabamos preto dun 50 % de probabilidades de levar o premio.

—[Suso Blanco] Somos xente de matemáticas. Despois de doce finais, xa sería mala sorte non abrir a caixa forte algún día...

—[Antonio Campos] Eu o que lembro é que acabamos tirados polo chan, saltando, abrazándonos e paseando cun cheque enriba da cabeza.

—Despois de tantas finais sen levar o premio gordo, confiabades en poder levar o bote?

—[M. E.] Eu sabía que con este equipo, tarde ou cedo, iamos abrir a caixa forte.

—[S. B.] E de probabilidades.

—[A. C.] En realidade, nós fomos ao programa para pasalo ben e buscar novas experiencias. Levar o bote estivo ben, pero non foi nunca o noso obxectivo.

—Que recordo gardades do voso primeiro día no estudo do e como cambiou a vosa maneira de xogar co paso dos programas?

—[M. E.] Cando empezamos eu estaba nervioso, pero co paso dos días fun collendo confianza.

—[A. C.] A xente que fai o programa axuda moito a crear un ambiente familiar, pero eu, como concursante, cada vez me acovardaba máis.

—[S. B.] Porque xa coñeces a dinámica e vas facendo a túa estratexia.

—Como definiriades a química que hai entre vós no concurso?

—[A. C.] Suso e mais eu xa levamos moitos anos aturándonos no instituto de Baio.

—[S. B.] Discutimos como os matrimonios vellos.

—[M. E.] Eu cheguei o curso pasado e acolléronme cos brazos abertos. Participar con eles no concurso foi a guinda do pastel.

—Que coñecementos foron os que máis vos axudaron no concurso?

—[A. C.] A cultura musical de Marcos foi un descubrimento que nos deu infinidade de puntos... e moitas risas.

—[M. E.] O fundamental foi a velocidade de Antonio na fase dos premedores e os coñecementos de Suso.

—[S. B.] A miña cultura xeral é pouca, pero chegou para o que chegou.

—Cal foi a reacción do voso círculo ao vervos na televisión?

—[M. E.] A min xa me chamou toda a familia, os amigos, o alumnado, a miña caseira… Mesmo xente coa que non falaba desde había anos.

—[A. C.] A min dicíanme que gañar o bote era imposible, pero xa ves...

—O voso éxito cambiará algo a vosa relación cos alumnos cando comecen as clases?

—[M. E.] Supoño que algunha broma coas preguntas falladas si que nos farán...

—[A. C.] Algún vacile vai caer seguro.

—[S. B.] Eu aos máis pequenos voulles ensinar probabilidade relacionada co programa. Hai que aproveitar o tirón para ensinar algo...

—Agora que xa conquistastes o bote… valorades participar nun futuro próximo noutro concurso televisivo ou preferides quedar co recordo deste fito?

—[A. C.] Sendo realistas, os tres estamos traballando no que nos gusta e estar moito tempo na gravación non é viable.

—[S. B.] E nós tampouco temos un nivel como para tirar foguetes.

—[M. E.] Coñecendo esta xente, eu non descarto que me metan noutra aventura próximamente...

---

---

---