Un libro pone en valor la historia de un club de referencia de base en donde nadie cobra y cada uno se lava su ropa
22 nov 2025 . Actualizado a las 05:00 h.«Queremos que o sábado veña moita xente, sobre todo os ex xogadores. Queremos facer un chamamento para que os que xogaron no Areosa veñan por alí, que vexan o libro. Penso que nada máis miralo vanse emocionar e van mercalo e de paso, a ver se somos quen de enrolalos. Fan falta reforzos, novas ideas e novos medios», dice Gerardo Sampedro Álvarez, presidente del Areosa desde hace seis años y directivo «dende hai 45». A lo largo de este tiempo, el histórico club de fútbol base no ha perdido la esencia, el curso pasado celebró sus 75 años y esta mañana, desde las once y antes del partido del juvenil, pone en circulación un libro que resume, con fotos de formaciones primordialmente, el recorrido de un club que camina con paso firme hacia el centenario.
A lo largo de estos años, el conjunto vigués no ha perdido su esencia, que tiene su paradigma en dos aspectos que han superado la noche de los tiempos: cada uno se lava su ropa y se limpia sus botas y nadie, ni entrenadores ni colaboradores, cobra un céntimo. «Cada un encárgase das súas botas e da súa camisetas. Cada un leva a súa para a casa e se o próximo fin de semana non pode vir, tense que encargar de traela. Non pode haber un burro de carga que leve todo, foi a primeira medida que se tomou cando entramos e segue en vigor», dice el actual presidente, que también recuerda la segunda máxima: «Seguimos coa política de non pagar nada nin aos adestradores, nin aos colaboradores nin a ninguén. Todo o recadado para os gastos do club. Tratamos de que teñan todo o mellor». Por este motivo, saben que solo el espíritu areosista puede traer de vuelta a casa a hijos pródigos como Richi, ex del Celta y el Girona que ejerce de entrenador en el club. Esta temporada también se unieron al proyecto Óscar Valverde Coco, Andrés Budiño y Quito, pero todas las manos son pocas para atender a un club con 12 equipos, nueve bajo el manto del Areosa y tres del Comesaña, con el que iniciaron una relación en el 1992 y que se ha convertido en filial.
El libro como reclamo
El libro de la historia del Areosa es una vieja aspiración que ahora se ve plasmada. «O ano pasado o club cumpriu 75 anos, puxémonos en contacto con Teo Cardalda para que nos fixera un himno e incluso un videoclip, pero dixemos de facer algo especial e tiñamos dende hai moito tempo a idea do libro», apunta Gerardo, que relata la dificultad de poner nombre a tantas formaciones a lo largo de la historia del conjunto vigués. «Metémonos na idea, pero, carallo, para identificar aos rapaces... foi moito cristo, recorremos ás redes sociais para identificar e sobre todo axudou a viúva de Manuel Davila, o alma máter do grupo que levamos agora máis de 40 anos como directivos», relata.
Pero es esfuerzo mereció la pena. «Cada foto tráenos recordos, chegamos a estar 13 anos en División de Honra xuvenil, en varias etapas», apunta el presidente, también ufano de que el ex seleccionador español Vicente del Bosque, con el que mantienen una buena relación, se prestase a escribir el prólogo. Jorge Trigo, un directivo del club, fue el autor da portada.
De cara al futuro, le mueve la ilusión de disfrutar de vestuarios nuevos medio siglo después. «Estamos ilusionados co que o alcalde prometeu, e xa está nos orzamentos, para facer novos vestiarios porque os que temos foron inaugurados o 28 de maio do 70. Teñen 55 anos. Van facer uns modulares». Un nuevo motivo para ilusionarse con seguir coleccionado años de altruismo, la única manera de que puede entender el «areosismo».