El Concello mindoniense invitará al de Vigo a colaborar en un premio literario sobre el escritor
A MARIÑA
El Concello de Mondoñedo creará un premio literario de novela sobre la vida y obra de Álvaro Cunqueiro, según anunció ayer la alcaldesa, que avanzó que el Gobierno local invitará al Concello de Vigo a colaborar en el galardón. «O obxectivo é incentivar que a xente investigue, estude ou escriba novela», indicó. El certamen tendrá una periodicidad anual, y tomará el relevo de uno que existió hace tiempo y que se entregaba de manera alterna, un año en Mondoñedo y al siguiente en Vigo. «Se existe un premio de poesía Leiras Pulpeiro e un premio de poesía Díaz Jácome, é indubidable que ten que haber un premio literario Álvaro Cunqueiro», destaca. Por otra parte, el ayuntamiento mindoniense también tratará de impulsar y reflotar la Fundación Álvaro Cunqueiro, que lleva tiempo bastante parada.
«Cela díxome que non sempre se portara ben con Cunqueiro porque non podía haber dous galos nun galiñeiro»
O director da Real Academia Española, Darío Villanueva (Vilalba, 1950) foi nomeado onte «Cunqueiriano Emeritus» en Mondoñedo.
-¿Como se sinte ao recibir este recoñecemento?
-Estou moi agradecido. Eu son de Vilalba e para min Mondoñedo sempre foi un lugar moi familiar, engaiolante, onde miña nai estudou interna. Ademais disto está a lembranza de Álvaro Cunqueiro, un escritor polo que teño unha admiración moi grande, sobre o que traballei e ao que coñecín fundamentalmente nos últimos anos da súa vida. Os concellos e as institucións deben prestarlle atención á cultura viva, e o acto en Mondoñedo é un indicio do contrario, de como poñer en realce unha figura sobranceira que lle pertence como lle pertence a Mondoñedo, a Galicia e a todos os amantes da lectura, da boa lectura.
-¿Cando coñeceu a Cunqueiro?
-Estiven no acto do seu doutoramento honoris causa na USC, e tamén na entrega do Pedrón de Ouro na Casa da Matanza, de Rosalía, en Padrón. Publiquei un libro sobre realismo en literatura no que lle dedico un capítulo ás fronteiras entre a realidade e a imaxinación e poño como exemplo, entre outros, a Cunqueiro. Tamén teño outro sobre o real marabilloso en Cunqueiro, e un sobre textos narrativos no que analizo o relato «O camiño de quita e pon», de Merlín en familia.
-No acto relatou anécdotas...
-O día do enterro de Cunqueiro eu viña de Rábade, tiven un accidente e non puiden chegar. E despois da súa morte, lembrei algo que me dixo Camilo José Cela. Lamentouna e engadiu que tiña a mala conciencia de non terse portado sempre moi ben con el. A explicación era que non podía haber dous galos nun galiñeiro, o que quere dicir que, para Cela, Cunqueiro era unha figura literaria de primeira, un competidor á súa altura.