«Tes un beneficio económico, fas o que che gusta e é un orgullo ver que un negocio que emprendiches vai ben, pero tamén estás perdendo moito tempo que poderías estar cos fillos, coa familia. Ás veces plantéxome facer algo. Darlle unha volta... a ver». María Nohemi Geada comenzó trabajar en el Hospital da Costa hace doce años, como auxiliar de enfermería. Desde diciembre es interina, pero ante la eventualidad laboral en la que se encontraba, en 2011 dio el paso de abrir una clínica de podología en Xove, la profesión para la que se formó. Y ahora no se plantea cerrarla: «Gústanme os dous traballos, pero a podoloxía é máis vocacional».
María Nohemi es madre de dos hijos, la mayor a punto de cumplir diez años y el menor camino de los dos. ¿Cómo se compatibiliza trabajo y familia? A duras penas, reconoce: «Teño moi pouco tempo para os nenos É o peor de todo. Ben deito de meu marido, que está retirado do Exército. Por iso e animei. Senón sería imposible. O pouco tempo libre que teño procuro estar con eles ao máximo».
Conforme habla las reflexiones son más profundas. La clínica funciona muy bien y tiene su vertiente de realización profesional, pero la otra cara de la moneda es, como apunta, «ver que están pasando os mellores anos da túa vida e que o traballo o ocupa case todo. A nivel físico e metal é moito o desgaste, pero o fago polos nenos, porque teño nas miñas mans tratar de garantirlles un futuro».
En el hospital, en la actualidad está en el área de Oncología, una semana de mañana y otra de tardes. «Na clínica atendo con cita previa, así que abro mañás ou tardes, según teña o traballo no hospital. Tamén me podo permitir pechar algún día, xuntando despois máis pacientes en outro. Hai días que entro no hospital ás oito e cando remato xa vou directa para a clínica, ata as oito ou nove da noite. E cando chego, ás veces teño á pícara esperando para facer comigo a tarefa, e aí tes que estar sempre, sacar gañas de onde sexa. De feito, o fin de semana o que menos me apetece é saír da casa. Solo descansar».
Otra cara es el trato que ha adquirido con sus pacientes en la clínica. Y la satisfacción de ver que el negocio que emprendió se ha consolidado. Pero, de cara al futuro, cuando tenga posibilidad, no descarta un giro laboral: «Muita xente me di que pida media xornada no hospital. De momento non podo, pero no futuro non sei... Terei que organizarme, porque así, sen vacacións agás algún fin de semana longo, é complicado».