




























Unas 700 personas participan de un evento que es el segundo multitidinario en el municipio este mes
25 feb 2025 . Actualizado a las 13:28 h.Foz celebra este domingo su clásica Festa dos Maiores, un evento que homenajea a las personas jubiladas del municipio, según destaca el alcalde focense, Fran Cajoto, por toda una vida de entrega y esfuerzo y de contribuir, entre todos, a sacar adelante sus familias y por extensión el municipio: «Contribuíndo ao Foz que é hoxe, por iso preparamos con moito agarimo dende o concello esta xornada, que tamén ten unha parte de festa gastronómica que é algo máis tradicional pero na que tamén hai baile e hai un momento no que o fundamental é compartir, disfrutar xuntos e facer este recoñecemento». «Un concello son infraestructuras, servizos, cursos que se preparan, divulgación, cultura... moitos ámbitos, pero tamén son estes actos máis sociais, de xuntanza, quizás, os que nos definen como pobo e comunidade. A comunidade facémola todos. Dentro duns anos espero poder compartir isto como un máis deles, porque significa que chegamos alá, será boa sinal», continuó Cajoto.
«Investimos moito para recuperar esa Cafetería Bar Náutico que estaba pechada»
Cualquier Administración local tiene el ánimo de velar por sus mayores, brindándoles servicios, infraestructuras o actividades. En ese sentido, el regidor local destaca que «investimos moito para recuperar esa Cafetería Bar Náutico que estaba pechada. Preparouse con moito cariño por parte da Concellalía de Asuntos Sociais, facendo tamén cursos, actividades e baile. Agora temos un de poda. Incluso unha actividade que non existía en Foz, a petanca, que agora é totalmente transversal. Ves máis dunha ducia de persoas xogando todos os días, participando dese deporte e montando un clube. Dende o Concello moitas veces o que facemos é impulsar e, despois, acompañar. O tecido asociativo é o que promove a vida social que queremos conseguir en Foz. Somos unha vila moi dinámica con nove parroquias, que teñen a súa idiosincrasia pero moita vida interior. Agora os maiores poden disfrutar un pouco máis do tempo libre».
Por su parte, Ana Rojo, concejala focense de Servizos Sociais, señala que mucha gente se anotó por primera vez a la Festa dos Maiores, siendo los más longevos Nélida Marful, y José Ramón Centeno. Unas 700 personas se inscribieron a la cita de 2025. Comenzó sobre las 13.30 horas con un servicio abierto de bar «para quen queira tomar algo quente ou frío». El menú estaba compuesto por entrantes, cecina, callos a repetir «ou tripitir que o ano pasado tripitiron», codillo con guarnición y patatas fritas, postre brazo de gitano y pan del obrador de Bahía, cafés y chupitos. «También hay menús especiales, adaptados a problemáticas de salud de algunos de los participantes. Tamén o que imos comer se lles leva ás doce da mañá aos usuarios da residencia, da cal temos unha representación de 18 persoas que están con nosoutros», subraya Ana Rojo.
Ágape servido por Chao de Brea
De cinco a ocho se esperaba una tarde con mucho ritmo, ofrecido por el trío Latino. Chao de Brea fue el encargado de servir el cátering: «Estes anos saiunos moi ben con eles. Son moi bos profesionais, sobre todo porque teñen moito personal para atender a tanta xente. Este ano batimos récord de participación na cea de coroación da Raíña do Antroido e tamén batimos récord na comida dos maiores e moita xente querendo vir por primeira vez. Nunca tantos inscritos tivemos. Funcionou polo boca a boca de como foi o ano pasado. Había ganas de xuntarse. Hai quen non se volve a ver igual nun ano ou en meses. Aquí están as nove parroquias de Foz».
«Este é un evento gratuito, grazas ao esforzo do Concello de Foz»
«Ademáis _añade Rojo_ o evento é gratuito, grazas ao esforzo que fai o Concello de Foz: a carpa decórase e personalízase, incluimos ata un photocall, calefactor de suelo... Esta é unha homenaxe a toda unha vida de traballo e de esforzo, a homes e mulleres de Foz». «Pero en especial destaco a muller _subrayó la edila_. Por que? Porque son as grandes silenciosas e as grandes silenciadas polo propio rol que a sociedade lle impuxo: estaban nas casas, coidaban de fillos, de nais, de avós, dedicábanse á agricultura ou á gandeiría mentres outras eran pescantinas vendendo o peixe porta a porta chegando ata Lourenzá, Mondoñedo ou Ferreira, en burros e moitas con cestas á cabeza. Hai xente aquí que viviu unha Guerra Civil e unha posguerra, xa pasou polo máis duro da historia do noso país, e encima no rural». «Hai que darlles o seu lugar aos maiores. Os protagonistas deste día son eles, para que disfruten del», finaliza.