Ortigueira

Bieito Romero
Bieito Romero O SON DO AR

CULTURA

Gaiteiros no Desfile das Nacións Celtas do Festival de Ortigueira
Gaiteiros no Desfile das Nacións Celtas do Festival de Ortigueira KIKO DELGADO

22 jul 2025 . Actualizado a las 05:00 h.

Aínda que poida semellar doutro xeito, non son un asiduo ao Festival do mundo Celta de Ortigueira. E coméntoo porque moita xente cando fala comigo é das primeiras cousas que me pregunta: «E logo non vas, ou non fuches ao festival?» Pois a realidade é que agora, nin a ese nin a outros moitos onde se dean grandes aglomeracións; supoño que a idade ten algo que ver. No caso do Festival de Ortigueira, creo que das 39 edicións celebradas, debín participar en seis das que tres ou catro foron para tocar. E debo recoñecer que sempre o pasei francamente ben. Sendo músico e amante deste tipo de estilo é un deses lugares onde se pode gozar a fondo do que alí acontece tanto improvisadamente coma nos propios escenarios. Alí non é difícil que se artelle unha sesión espontánea formada por todo tipo de persoas e instrumentos nos que os do ámbito celta son os protagonistas. Gaitas galegas e asturianas xunto con todo tipo de percusións como tambores, bombos, pandeiros, cunchas ou tarrañolas. Uillean pipes, tin whistles, arpas ou bodhrans de Irlanda, Highland pipes e tambores de alta tensión escoceses, Binou kozh e bombardas bretoas ademais de acordeóns, violíns/fiddles, frautas traveseiras, de pico etcétera. Forman parte do instrumental que en moi variadas combinacións da sentido a este encontro que xa se converteu no máis importante da Península Ibérica e atrévome a dicir que está entre os mellores a nivel internacional. Alén da música que é o principal, aínda se pode respirar un certo ambiente de irmandade intercéltica entre as diferentes xentes que alí se congregan,. Algo que é de agradecer neste mundo que nos toca que tende a afastarse da humanización e da convivencia fraternal. Así, neste ano 2025 volvín pasear polas rúas de Ortigueira e de novo gocei da contorna paradisíaca do lugar así como das xentes e as músicas. Fun testemuña de que esas raíces das que moitos dos nosos devanceiros nos teñen falado seguen vivas e unha vez máis sentín o deber de presérvalas e transmitilas. Un luxo poder ter na nosa terra un evento destas características que se lle debe agradecer a moita xente pero en especial á Escola de Gaitas de Ortigueira que neste 2025 cumprían o seu 50.º aniversario. Parabéns e longa vida!