O grupo presenta na Pousada o seu primeiro disco
07 feb 2014 . Actualizado a las 07:00 h.Un grupo de adolescentes embarcáronse, alá polo ano 2006, nunha aventura musical. Foi así como naceu Agoraphobia, unha banda de punk rock que pouco a pouco foi evolucionando ata acadar un estilo que os especialistas na materia cualifican de rock garaxeiro. A formación, coas cinco integrantes actuais, iniciou unha nova etapa en marzo do ano pasado. Esta tarde (20.00 horas) presenta o seu primeiro disco, Dirty little things, na Pousada das Ánimas. Susana Saavedra é unha das compoñentes veteranas da banda.
-¿Como se xestou este primeiro traballo discográfico?
-A oportunidade de gravar o disco xurdiu ao gañar o concurso Vodafone-yu Music Talent 2013. Un dos premios que acadamos foi a edición e produción dun EP. O traballo foi totalmente gratificante grazas ás gañas que puxemos nel e ao gran talento musical que achegou o produtor madrileño Carlos Sainz.
-¿Que vai atopar o público neste cedé?
-A xente atopará a gran dose de enerxía precisa para querer escoitar máis discos vindeiros.
-¿Como cualificaría a evolución do grupo desde os seus comezos ata a actualidade?
-Pensamos que co paso do tempo a banda foi acadando certa madurez que probablemente teña moito que ver coa nosa propia evolución persoal. Xa deixamos atrás esa impulsividade coa que compoñiamos as letras dos nosos temas, agora tratamos de reflexionar sobre o que queremos facer chegar, tentando que as letras se fundan coa música.
-Houbo unha presentación do disco en Santiago e agora Boiro, ¿hai máis citas fixadas?
-Despois desta presentación na Pousada das Ánimas volveremos facer outra na nosa segunda casa, en Santiago de Compostela. Aínda que non está concertado, a nosa intención é organizar outro evento deste tipo no Mercromina, un gran local roqueiro que está situado no barrio San Pedro.
-Quizais non é o mellor momento para un disco, ¿como ve o panorama musical?
-En xeral, non é bo momento para ningunha iniciativa comercial, pero nunca podemos perder a ilusión. Gustaríanos facer chegar a nosa música ao maior número de persoas posible, por iso facemos estas aventuras, ademais de que nos permiten coñecer e compartir experiencias co noso público.
-¿Inflúe positiva ou negativamente o feito de ser unha banda feminina?
-Depende da xente coa que tratemos. En xeral, gusta a orixinalidade dunha banda integrada só por mulleres, pero tamén hai que dicir que por mor disto obtemos moitas críticas que se afastan do límite musical.
-¿A onde pretende chegar Agoraphobia?
-«Al infinito y más allá». O noso obxectivo é chegar ao maior número de xente posible. Non pedimos moito máis que iso.
-Por certo, ¿a que se debe o nome da banda?
-Si dicimos que se debe a unha canción de Incubus que nos gustaba non queda o suficientemente formal, por iso as psicólogas do grupo chegaron á conclusión de que o nome podería vir da incongruencia entre a enfermidade e o feito de tocar en público. Si, quedámonos coa segunda opción.