«Co tempo, déuselle máis valor a aquela Intertoto»

LA VOZ VIGO

GRADA DE RÍO

Xulio Villarino

Pablo Couñago, canterano participante en aquella gesta, recuerda lo que supuso aquel triunfo

22 ago 2025 . Actualizado a las 05:00 h.

En agosto del 2000, el redondelano Pablo Couñago era un joven canterano que, admite, no esperaba tener tantos minutos en aquella Intertoto en la que el Celta fue campeón. «Estaba nunha situación de non saber sequera se ía estar na plantilla ou non. Para min era unha oportunidade moi bonita», introduce. Y la aprovechó.

Intervino en cinco de los seis partidos, fue titular en cuatro (327 minutos) y anotó un gol en la primera eliminatoria. «Lembro entrar no último partido cando iamos perdendo e axudar a remontar. Son moi bos recordos, non só por conseguir a clasificación, tamén por gañar ese torneo», valora.

Pero admite que al hecho de haber conquistado la Intertoto se le ha dado más realce con el paso del tiempo. «Penso que naquel momento, non lle estabamos dando tanta importancia. Co tempo vale máis porque, por desgraza, é o único trofeo que ten o club», comenta. Además, en líneas generales, considera que «no momento no que consegues algo, non o valoras tanto como despois, co tempo».

También pone el foco en que más allá del primer cruce, ante el Pellister, que resultó «cómodo», los otros dos fueron ante rivales duros. «Aquel torneo dá moito prestixio ao Celta», apunta. Aunque en su mente, entonces, lo primero era entrar en UEFA por tercer curso consecutivo. «Eu, sendo un rapaz, igual non era tan consciente, pero o Celta estaba sendo regular aqueles anos, quedando entre os oito primeiros e si que había certa presión dentro do club para seguir estando en competicións europeas», admite. No en vano, recalca, se trataba de un equipo «cheo de figuras internacionais», aparte de la relevancia que tenía a nivel económico. 

Couñago reconoce que «nunca te fas á idea de que pasaran tantos anos», pero al mismo tiempo, se da cuenta de que el tiempo corre. «Era consciente da cifra porque tiña a referencia do Mundial do 99 e a Intertoto foi pouco despois. Daquela era un rapaz e agora teño rapaces», comenta. Ahora, se dedica a la representación de futbolistas y este viernes participará en las actividades del Celta para conmemorar la efeméride. «Máis alá de que marchei do Celta porque nese momento non me sentía valorado, non tiven ningún problema con ningúen e sempre estou aberto a colabora, comenta.

Pese a la decisión en su momento de irse por sentir que no iba a tener hueco, recuerda todo lo que tiene que ver con su paso por el club «con especial cariño». «Sempre é bonito lembrar as memorias que che veñen deses momentos. O ano da Intertoto foi bonito a nivel persoal, e máis, sendo un canteirán que intentaba quedar no primiero equipo. Conseguín acadar algunhas metas que tiña de pequeno», finaliza.