Un brinde de palabras polo 2019

Jesús Garrido

LA VOZ DE LA ESCUELA

«O que fala de modo que o entendan sempre fala ben» (Molière)
«O que fala de modo que o entendan sempre fala ben» (Molière) MARIA VILLAR

En homenaxe e recordo das linguas indíxenas, que estrean estes días o ano internacional 2019 e de cuxa conmemoración falamos en primeira páxina, recollemos unha serie de frases soadas coas que pretendemos dar son e eco ao seu silencio obrigado, por falta de comprensión e esforzo dos que queren só para si os mellores altofalantes. Os quen, que, onde, por que, como, cando e canto dannos as 7 claves dunha boa comunicación. Que se cumpra neles! E estamos atentos á súa palabra sempre viva e esperada. Feliz ano internacional!

09 ene 2019 . Actualizado a las 05:00 h.

Como se define a persoa que fala ben? Que calidades leva consigo falar ben? En que sitios e situacións é necesario falar? Que formas e actitudes leva consigo falar ben? Cales son as razóns e as vantaxes de falar? Definimos os momentos máis oportunos para falar? É verdade que o que moito abarca pouco aperta?

QUEN

«Aos homes pódeselles dividir en dúas categorías: os que falan para dicir algo, e os que din algo por falar» (príncipe Carlos Xosé de Ligne).

«Non sabe falar quen non sabe calar» (Pitágoras de Samos).

«As persoas que teñen pouco que facer son polo común moi faladoras: canto máis se pensa e obra, menos se fala» (Montesquieu).

«O orgullo dos mediocres consiste en falar sempre de si mesmos; o orgullo dos grandes homes é non falar nunca deles» (Voltaire).

«Falo moito de min porque son o home que teño máis á man» (Miguel de Unamuno).

«A palabra é metade de quen fala e metade de quen a escoita» (Michel de Montaigne).

«Fálalle a un home da súa persoa e escoitarache horas enteiras» (Benjamín Disraeli).

 

QUE

«Para saber falar é preciso saber escoitar» (Plutarco).

«Da abundancia do corazón fala a boca» (san Mateo).

«A fala é a representación da mente, e a escritura é a representación da fala» (Aristóteles).

«Hai que dicir a verdade, non falar moito» (Demócrito).

«As palabras que non van seguidas dos feitos non valen para nada» (Demóstenes).

«Pon a túa confianza só nos feitos e non te fíes das palabras; na vida atoparás moitas persoas que viven mal e falan ben» (Demófilo).

«Se os homes se limitasen a falar soamente do que entenden, apenas falarían» (Arturo Graf).

 

ONDE

«Quen se permite falar en público ten o deber, tan pronto como modifique as súas opinións, de contradicirse tamén en público» (Friedrich Nietzsche).

«Fálame, e talvez direiche. Fálame e falareiche da agonía daquel adeus onde, por non falar, perdémonos / perdémonos os dous» (J. Arteaga).

«Non falariamos tanto en sociedade se nos désemos conta do pouco caso que facemos dos outros cando falan» (Noel Clarasó).

«Ninguén pon máis en evidencia a súa torpeza e mala crianza que o que empeza a falar antes de que o seu interlocutor teña concluído» (proverbio oriental).

Mellor é calar e que sospeiten da túa pouca sabedoría que falar e eliminar calquera dúbida sobre iso» (Abraham Lincoln).

 

COMO

«Quen de verdade sabe de que fala, non atopa razóns para levantar a voz» (Leonardo da Vinci).

«Hase de falar como en testamento, que, a menos palabras, menos preitos» (Baltasar Gracián).

«A auga fala sen cesar e nunca se repite» (Octavio Paz).

«O que fala de modo que o entendan sempre fala ben» (Molière).

«É unha enorme desgraza non ter talento para falar ben, nin a sabedoría necesaria para pechar a boca» (Jean de La Bruyère).

«Prefiro contraer o hábito de falar tan pausadamente como se escribe a escribir tan veloz como se fala» (Pitágoras).

«O que fale sexa de maneira que non sexa ninguén ofendido, e que sexa en cousas que non lle poida pesar que o saiban todos» (san Juan de la Cruz).

«Ninguén fala con tanto acerto como o que cala de boa gana» (Tomás de Kempis).

«Non hai talento máis valioso que o de non usar dúas palabras cando basta unha» (Thomas Jefferson).

«Calando é como se aprende a oír; oíndo é como se aprende a falar; e logo, falando apréndese a calar» (Dióxenes Laercio).

 

POR QUE

«Fala para que eu che coñeza» (Sócrates).

«Se os homes naceron con dous ollos, dúas orellas e unha soa lingua é porque se debe escoitar e mirar dúas veces antes de falar» (marquesa de Sévigné).

«O sabio fala porque debe dicir algo; o necio, porque lle gusta dicir algo» (Anxo Ganivet).

«É mísero calar cando importa falar» (Salustio).

«Todos sufrimos, pero o falar alívianos» (Voltaire).

«Falando enténdese a xente, forma de resolver conflitos» (anónimo).

 

CANDO

«Cando o que fala dúbida, presunción dá de verdade» (Quintiliano).

«Se o que vas dicir non é máis belo que o silencio, non o digas» (proverbio árabe).

«Arrepentinme de ter falado, pero nunca de ter gardado silencio» (Publio Siro).

«Primeiro o home aprende na vida a andar e a falar. Máis tarde, a sentarse tranquilo e manter a boca pechada» (Severo Ochoa).

«Por ben que se fale, cando se fala demasiado termínase sempre por dicir bobadas» (Alejandro Dumas).

«A linguaxe serve para aforrar o pensamento: fálase cando non se quere pensar» (Miguel de Unamuno).

 

CANTO

«Fala pouquísimo de ti, pouco dos outros, moito das cousas» (Paolo Mantegazza).

«Quen fala moito, pouco pensa» (Carlo Dossi).

«Ben está dúas veces encerrada a lingua e dúas veces abertos os oídos, porque o oír ha de ser o dobre que o falar» (Baltasar Gracián).

«Cando esteas enfadado, conta ata dez antes de falar; pero se estás moi enfadado faino ata cen» (anónimo).

«O que moito fala, non se pode gardar que non erre» (Afonso X o Sabio).

«Ese que fala tanto está completamente oco: xa sabes que o cántaro baleiro é o que máis soa» (R. Tagore).