A historia do «brexit»

Pedro Puy
Pedro Puy TRIBUNA

OPINIÓN

19 ene 2019 . Actualizado a las 05:05 h.

Non coñecía eu ao Dr. Idículo Bluff, ata que lin o seu nome nos agradecementos que J. A. Hazeley e J. P. Morris lle dan na súa The story of ‘brexit’. Ao longo das páxinas deste libriño pódense ler afirmacións tan ilustrativas como as seguintes: «Europa é moi diferente ao Reino Unido. Por exemplo, as súas ventás abren cara dentro en vez de cara afora, e é imposible mercar (cortizas de millo) Monster Munch en Bulgaria. Está claro por que non podíamos seguir así». Ou: «Cando os nazis sobrevoaron os acantilados de Dover, Gran Bretaña loitou bravamente sen axuda ningunha, excepto a dos moitos pilotos de Europa do Leste, Canadá, África, os Estados Unidos e o Caribe. Cando descubrimos os secretos da máquina codificadora nazi Enigma so precisamos do inxenio británico, e dunha máquina Enigma roubada para nós por uns espías polacos. Xa estivemos solos entón. Podemos facelo outra vez, ¿non?». 

O libro foi un dos éxitos editoriais no Reino Unido o pasado Nadal. É o último dunha nova serie, para adultos, dos famosos libros infantís Ladybird Books, nos que moitas xeracións de británicos aprenderon a ler ao longo do último século. Ladybird, tan exitosa no pasado, foi tamén vítima da crise do sector editorial nos anos 90, de xeito que agora, paradoxicamente, forma parte, a través de Penguin, do imperio editorial anglo-alemán Bertelsmann-Pearson. É un libriño de humor (inglés) dos bos, porque, como dicía outro grande do humor inglés, Chesterton, non se pode ser divertido acerca dun tema divertido; sobre un tema divertido só se pode ser patético: «Por iso as historias sobre pallasos son patéticas e as historias sobre bispos son divertidas». E o brexit é un tema moi serio. Coma un cardeal.

«A Historia do ‘brexit’» danos unha chave para entender o que está a pasar estes días na Gran Bretaña: «Estar na Unión Europea é terriblemente complicado. Abandonala tamén é terriblemente complicado. Afortunadamente a elección da papeleta no referendo non parecía nada complicada. A cousa ía da Liberdade das Bananas». Ou sexa, de mezclar conceptos abstractos (liberdade) e concretos (as bananas). De mesturar decisións transcendentais (a pertenza á Unión Europea) con continxencias do momento (tumbar ao partido rival). De confundir unha das formas democráticas de decidir (a maioría simple en referendo) coa complexidade dunha democracia que ten outras regras de votación para a adopción de decisións complexas que afectan transcendentalmente á vida real de millóns de persoas (as maiorías cualificadas, tamén en referendo). Vidas como á de Helen, a muller da Historia do ‘brexit’ que ao espertarse ao día seguinte do referendo descubriu que «compartía o seu país con millóns de persoas horribles que nunca coñecera e que pensaban exactamente o contrario que ela na maioría das cousas».

Nunha das súas deliciosas crónicas inglesas (¡de 1916!) Camba di que o sol inglés, que aparece pola súa ventana «coa nariz encarnada» e aparencia de padecer reuma, é un sol que «ha perdido toda su fuerza moral en el firmamento». Se Camba está no certo e os «grandes móviles de la generosidad humana son el sol y el vino de Jerez», só nos queda aos demócratas de todo o mundo, que por selo veneramos de antigo ao Parlamento inglés, confiar en que aínda quede un pouco de forza moral nesa vella Cámara parlamentaria; e saiban, apenas xa sen tempo, antepoñer un acordo multipartidista coa Unión Europea ao desastre que sería o brexit ás bravas. Que Ladybird Books tivese un novo éxito de vendas o Nadal pasado coa «Historia do ‘brexit’» deixa aberta a ventá á esperanza. Por moito que as ventás alí abran cara a fora, e aquí cara dentro.

?Só nos queda confiar en que o Parlamento británico antepoña un acordo multipartidista coa Unión Europea ao desastre que sería un ‘brexit’ ás bravas