Pan y circo
Quizá tengamos que darle las gracias al palacio de la Moncloa, porque el caso Begoña, el caso Koldo, el caso del hermanísimo, etcétera, nos están permitiendo ver todos los partidos de la Eurocopa, nada menos que tres diarios, de 3 de la tarde a 11 de la noche. Todos pagados por RTVE, o sea, con dinero de todos. De igual modo actúan las dictaduras, distrayendo a sus súbditos para que no piensen, porque pensar en quienes nos gobiernan es un vicio a evitar. Lo peor es que la Moncloa nos toma por tontos, pero me preocupa más que pueda tener razón: «pan y circo» y que me sigan votando. Carlos Cenalmor Palanca. Vigo.
Traballar para a xente
O de «volva vostede mañá» non quedou alá polos primeiros anos do século XIX, cando Larra escribía o seu artigo. Agora é outra cousa, non se sabe se peor. Algo como «ten que pedir cita previa», ou «chame vostede o mércores», porque mañá é sábado, pasado domingo, o luns San Xoán, e o martes a resaca do San Xoán. «Tamén pode vostede contactar por medio da nos páxina de correo electrónico». Resumindo, un «búsquese la vida», en idioma universal. E ao labrego quédalle cara de póker, porque ese horario relaxado resúltalle tan alleo e descoñecido coma o vocabulario das cartas, avisos e solicitudes que recibe da Administración. Velaí as contradicións da vida actual, que non se diferenza tanto da vida de antes e de sempre, por moito que nos prometan os nosos queridos, nunca tan ben aplaudidos e admirados políticos. Cada vez resulta menos habitual atopar xente que faga o seu traballo, cumprindo coas obrigas do posto que ocupa. Vén sendo unha «rara avis», unha especie en vías de extinción. Coma en todo, entre os servidores públicos hai honrosas excepcións. Polo que é preciso agradecer ao persoal da Oficina Agraria Comarcal das Pontes a súa labor de atención ao público, coas explicacións e a paciencia precisas. Non é o mesmo encher un horario de oficina cubrindo só papeis e páxinas de ordenador que traballar para a xente. M. J. Vilasuso. As Pontes.
Bienestar animal sí, bienestar personal no
Tengo un perro que lleva cinco días solo en casa. Padezco una enfermedad crónica grave y tengo una discapacidad del 67 %. No puedo atenderlo adecuadamente y no puedo sacarlo a la calle. Actualmente estoy ingresado en el Chuac y quería que Servigal lo recogiera, pero me dicen que según la ley de protección animal tengo que enviar un certificado de que soy vulnerable emitido por servicios sociales (no aceptan mis informes médicos). En los servicios sociales de Culleredo me dicen que no hay cita hasta el 30 de julio. En las perreras no me lo aceptan, pues dicen estar saturados. En definitiva, mi mal estado de salud importa muy poco. Guillermo Tejido.