Óscar Gilsanz fala galego. É o adestrador do Deportivo da Coruña, natural de Betanzos. Por todo isto, que fale galego non debera ser ningunha noticia, nada estraño nin salientable. Semella o lóxico, non? Sorpréndanse, si, porque podemos estar diante de toda unha revolución. Quizais, desde o tan querido Arsenio, non nos atopemos nunha situación de (a)normalidade coma esta. Óscar fala galego decote e isto chama a atención porque, ata o momento, non era o habitual. Os adestradores, o corpo técnico e ata os xogadores galegos usaban o castelán como lingua primeira. Así que esta remuda, este xesto sinxelo, pode facer moito máis polo galego que moitas outras accións.
Por que? Porque democratiza e normaliza. O galego está no fútbol, no deporte, nas roldas de prensa... pero, ante todo, está na naturalidade. Velaí o gran acerto: usar o galego coma se non existise outra opción ou, de habela, fose esta unha excepcionalidade, un feito insólito. Non debera sorprendernos que, na nosa terra, no noso ámbito máis próximo, utilicemos o idioma propio, pero todos somos conscientes de que a realidade é outra ben distinta. Por iso, alén do aspecto deportivo, grazas Óscar, por facernos sentir fachenda de nós mesmos, por agarimarnos e dar calor, abrigo e alento á nosa lingua, por portar os valores máis sinxelos e básicos por bandeira.
Desexo que aquí comece unha nova era para o Dépor, en todos os aspectos. Quen sabe, quizais sexa, tamén, o RC Deportivo de A Coruña. E ese sería un triunfo irrepetible.