A irresponsabilidade dun presidente

Manuel Lago
Manuel Lago DEPUTADO POR SUMAR

OPINIÓN

Dado Ruvic | REUTERS

15 abr 2025 . Actualizado a las 05:00 h.

A decisión do Goberno Trump de iniciar unha guerra arancelaria contra o mundo ocupará un lugar privilexiado na antoloxía dos disparates da historia da política económica. A plutocracia que goberna en Estados Unidos, ese obsceno goberno dos mil millonarios, presentouse como os grandes xestores da economía, pero en apenas tres meses xeraron a crise económica e financeira máis grave desde a Gran Recesión de 2008. Herdaron unha economía en plena expansión, cun elevado crecemento do PIB e unha cifra moi baixa de desemprego. Porén, en apenas tres meses provocaron un desastre económico que ameaza a economía mundial.

O trumpismo decretou o final do sistema multilateral de comercio que se comezou a construír no mundo despois da derrota do fascismo. É volver 80 anos atrás. A plutocracia que ocupou o poder en Washington está a avanzar de forma acelerada cara a un modelo autoritario e autárquico.

Ante a ruptura de EE.UU. co multilateralismo, a Unión Europea debe dar un paso adiante, asumindo o papel de liderado no mundo. Trump é o problema e Europa ten que ser a solución, dando unha resposta desde a unidade e a intelixencia, pero tamén unha resposta contundente, porque é a única forma de responder a unha agresión.

En primeiro lugar, aplicando unha política de aranceis estratéxica, con medidas cirúrxicas, que reduzan ao mínimo o impacto na economía, na inflación e o emprego nos países da UE.

En segundo lugar, orientando os fluxos comerciais cara ao propio Mercado Común Europeo, América Latina e Asia Pacífico, reforzando estes espazos de colaboración, nunha estratexia de substitución de importacións norteamericanas e de procura de novos mercados para as exportacións europeas.

En terceiro lugar, corrixindo o desequilibrio comercial e financeiro con Estados Unidos impulsando a demanda interna en Europa. Como nos sinalou o informe Letta, Europa exporta, cada ano, 300.000 millóns de euros que financian investimentos en Estados Unidos. Utilicemos eses enormes recursos financeiros no noso continente.

En cuarto lugar, impulsando un plan de investimento que eleve a demanda interna na Unión Europea, combinando a política industrial coa cohesión social, co Estado do benestar, cos dereitos das persoas, que é o aceno de identidade europea.

España ten que participar de forma conxunta nesta resposta europea, ao mesmo tempo que debemos actuar de forma inmediata defendendo o noso tecido produtivo e o emprego, especialmente nas actividades e territorios directamente afectados pola guerra arancelaria. Aínda é demasiado pronto para valorar cal vai ser o impacto da agresión de Trump á economía española. A súa irresponsabilidade pode provocar unha escalada da crise ata levala a unha recesión global da economía internacional, con efectos devastadores en todo o mundo. Pero, se se mantén como unha crise arancelaria, sufriremos un impacto localizado nun número limitado de actividades económicas. A guerra arancelaria está centrada, por agora, na industria manufactureira e nalgunhas actividades do sector primario, que supoñen o 15 % do noso PIB.

Aínda que Trump ignórao, España ten en realidade déficit comercial con Estados Unidos: exportamos 18.000 millóns e importamos produtos por 28.000 millóns, cun déficit de 10.000 millóns de euros en 2024. Só o 5 % das nosas exportacións son cara a EE.UU. Por tanto, estamos ante un impacto localizado que non é significativo para o conxunto da economía española, pero que pode ter efectos moi graves nalgúns sectores de actividade.

O Goberno de coalición de Sumar e o PSOE vai protexer a economía, o tecido produtivo e o emprego en España, defendendo os intereses do noso país. As empresas contarán cos recursos financeiros necesarios para soportar unha redución da súa actividade. E os traballadores destas empresas e sectores terán toda a protección que necesiten, como xa ocorreu na pandemia ou na dina. Dispoñemos dos recursos e os instrumentos para protexer o emprego: o mecanismo REDE ou os ERTE están ao dispor dos sectores afectados para que ninguén perda o seu emprego. Porque a mellor política económica é protexer ao tecido productivo e o emprego.