«En "Bicos de cine" o que fixo Manuel Moldes foi sumar dúas das súas paixóns, o cine e máis o debuxo»

Alfredo López Penide
López Penide PONTEVEDRA / LA VOZ

PONTEVEDRA

Ramón Leiro

La muestra reúne 25 dibujos realizados por el pontevedrés para el Festival de Cine do Carballiño (Xociviga) de 1991

03 dic 2025 . Actualizado a las 09:50 h.

Corría el año 1991 cuando Enrique Acuña le propuso a Manuel Moldes la posibilidad de realizar una colección de dibujos relacionados con el séptimo arte para exponer en el transcurso del Festival de Cine do Carballiño (Xociviga). Las ilustraciones, que estuvieron expuestas durante todo el certamen, fueron posteriormente adquiridas por José Luis Cabo, «que daquela era o director do Centro Galego das Artes da Imaxe (CGAI), hoxe Filmoteca de Galicia, por un prezo simbólico e de aí pasaron á Filmoteca», rememora May Díaz Cacheda, presidenta de la Fundación Manuel Moldes.

Ramón Leiro

Las veinticinco ilustraciones que componen esta serie, Bicos de cine, podrán visitarse desde este miércoles y hasta el próximo 28 de marzo en la sede de la fundación en el marco de la programación por la gala de entrega de los Premios Feroz y coincidiendo con la celebración del festival Novos Cinemas. La propia May Díaz destaca que todas las ilustraciones comparten el que «están relacionadas con algunha película. Manolo era un gran cinéfilo e todas teñen relación con algún filme. Algunhas son moi evidentes, como a de Frankenstein, a de Nosferatu ou a de Miss Ledyia, a película de Castelao, mentres que outras hai que adiviñalas, pero todas están baseadas nalgún filme que lle gustaba moito», remarca aludiendo a una suerte de juego que el pintor pontevedrés establecía con el espectador a través de estos dibujos.

Ramón Leiro

De hecho, «en moitos casos, entre a imaxe e o título dáte pé a que ti poidas saber cal é a película que está a debuxar», precisa Díaz Cacheda, quien se congratuló de la colaboración del Concello de Pontevedra y la Filmoteca de Galicia.

Todas las piezas expuestas muestran un mismo momento, el de un beso, de ahí el título de la exposición. «O bico é algo consustancial aos filmes ao igual que o The end ao final das películas. O bico era un tema que podía soslaiarse a todos os debuxos».

Ramón Leiro

Si bien los más próximos conocían de la afición de Moldes por el cine, no ocurre lo mismo con el público en general, una carencia que esta muestra subsana. A fin de cuentas, «a Manolo lle gustaba moito o cine xa dende a época que estivo en Madrid, que ía ao cineclub, pero é que logo si que foi un gran debuxante. O debuxo gustáballe moito. En Bicos de cine o que fixo Moldes foi sumar dúas das súas paixóns, o cine e máis o debuxo», concluye May Díaz.