Faragullas y el secreto muy bien guardado de la tarta de queso más exitosa
MONDOÑEDO
Es, con diferencia, uno de sus productos estrella, llegando a hacer algún cliente más de cien kilómetros para degustar la del local de Mondoñedo en la Praza da Catedral
17 ene 2025 . Actualizado a las 05:00 h.¿Qué hace que una persona que vive en Cariño se levante un día de la cama y diga 'pues me voy a comer una tarta de queso a Mondoñedo'? ¿Qué la impulsa a hacer más de cien kilómetros en coche por una carretera un tanto tortuosa para probar un bocado de una de las delicias del Faragullas? Este es un local de Mondoñedo que acaba de reabrir en la Praza da Catedral, después de un merecido mes de descanso, señala su responsable Andrés Rodríguez. Hace año y medio que abrió el establecimiento y el sabor de boca aún es muy bueno, como al probar su tarta top: «Para nosoutros é positivo. A aceptación é moi boa, e tendo en conta que traballamos un producto de primeira calidade e que, por tanto, non é barato». «Creo que o éxito noso vén da calidade do produto, sumado a un bo trato ao cliente e a ter un local que se caracteriza sobre todo polo bon rollo que hai. Xente que vén a Mondoñedo polo Faragullas, de Foz, de Ribadeo, de Vegadeo, de Tapia... Éncheme de orgullo», añade.
No hay que perder tiempo y preguntarle por lo que más demanda la clientela, junto con el secreto del éxito: «A tarta de queixo está moi por encima de todo, a día de hoxe. É distinta. A min gústame. O meu postre favorito é a tarta de queixo e hai moi poucos sitios onde comas unha tarta de queixo decente. Os 'artistas' somos eu e Moha, pero a receita nosa vai 'para a tumba' [ríe]. O tema é que tiñamos dúas tartas de queixo distintas, unha receita máis clásica, tradicional tipo biscoito e máis seca na que o problema era que cando a cortabas secaba moi rápido e quedaba moi fea. E tiñamos a La Viña, que é a tarta de queixo por excelencia española, que é vasca e a que todo o mundo di que 'é a mellor'. Para min unha tarta de queixo pode ser tan líquida, por iso fixemos unha unión entre as dúas e conseguimos outra tipo mousse. Á hora de comela queda moi fresquiña, non carga». Además, equilibraron el aporte de los ingredientes lácteos necesarios a la preparación: «A receita tradicional que temos non se pasa de queixo, porque normalmente as tartas de queixo que comes por aí teñen unha potencia a queixo moi alta e o problema é que se pode facer moi pesada. Sen embargo, a de Faragullas ten un nivel de queixo moi equilibrado, porque usamos tres tipos de queixo e iogur. Ao mesturar todo iso, conseguimos unha boa textura. É unha tarta moi grande que igual pesa dous quilos e pico».
Otros productos que también salen muy bien en el establecimiento mindoniense, explica Andrés Rodríguez, serían la bica tradicional gallega «pero a nosa facémola moi xugosa», matiza. Así como la bollería que traen de la pastelería vilalbesa Ebos, como napolitanas, cruasanes y caracolas de canela. «O ano pasado _dice por los dos últimos_ foron unha pasada en ventas». La pastelera del Faragullas también elabora brownies, otras tartas y bizcochos. Recién empezado el año, abordamos el tema de las novedades: «Agora estamos en proceso de ampliación, sen saber en que vai quedar a cousa. Intentamos crecer porque este local é moi pequeniño e necesitamos ter un espazo máis grande para poder traballar, sobre todo para montar, porque temos pizzas e metimos sándwiches, tostas, pero tamén coa idea de meter incluso pasta fresca falando con algunha empresa que a fai en Lugo ou A Coruña e traballar algo artesano».
«Non asimilamos que temos un ben que non estamos explotando. É o Camiño de Santiago»
Los desayunos, las meriendas y los brunchs son su fuerte. Y la mirada puesta en un cliente potencial, el peregrino. «Creo _comenta Andrés Rodríguez_ que o gran problema que temos é que non asimilamos que temos un ben que non estamos explotando. É o Camiño de Santiago. O Camiño de Santiago, aquí en Mondoñedo, está sen explotar. Hai unha asociación que estamos montando entre varias empresas que se chama De Catedral a Catedral, para potenciar un punto de inicio en Mondoñedo ata a catedral de Santiago. Son seis ou sete días. As primeiras 24 horas pásalas en Mondoñedo, con iso potencias Mondoñedo en si e ofrécese unha visita pola catedral máis económica e por diferentes museos (Cunqueiro, imprenta, auga...), inclúe estancia, dando a escoller entre todos os locais participantes dentro da asociación, comendo por aquí e facendo aquí, un pouco, o día. Se almorzan e cenan aquí, xa deixaron gasto».
«Hai unha asociación que estamos montando entre varias empresas que se chama De Catedral a Catedral, para potenciar un punto de inicio en Mondoñedo ata a catedral de Santiago»
Pensando en el peregrino en su momento quisieron abrir más pronto de lo habitual en la hostelería mariñana, aunque hubo que reconsiderar el proyecto de los desayunos para madrugadores. Así lo explica el dueño: «Aquí non había ningún sitio onde desaiunar e que abrira cedo. Por iso Faragullas abriuse enfocado, un pouco, aos peregrinos. Traballámolo se o peregrino sabe que estamos aquí, pero ainda non estamos posicionados tan ben como para que saiban que estamos abertos e a determinada hora. É algo que iremos facendo co tempo». «Nesta temporada, como é de inverno e non vén ninguén, o que facemos é un retraso en horarios. Abrimos a 8.30 xaneiro e febreiro, en marzo xa adiantamos ás 8.00 e a medida que van pasando os meses imos recortando ata as 7.00», señala.
O primeiro ano foi, por dicilo así, 'prueba-error'. Así, agora temos uns horarios moi bos en época de verán, xa abertos ás sete da mañá. Incluso diría que se chegamos a abrir ás seis da mañá poderíamos ter un tirón tamén bo, porque o peregrino, ás sete, xa está andando e se abres ás seis pode desaiunar. Pero o problema é que de 6.00 a 7.00 considérase 'nocturnidade'».
Valoraciones de Internet
En Internet cuentan con muy buenas valoraciones y puntuaciones: «Sei que hai moita xente que está vindo pola puntuación que temos. Hai moita que pasa co coche pola autovía, van mirando e sáltalles o Faragullas. Algúns din 'paramos aquí pola puntuación'». Aunque Andrés Rodríguez reconoce que ese mundo de los comentarios en redes sociales tiene sus «pros e contras». Así, no entiende como una vez un cliente que vino en junio hizo la crítica vía digital en septiembre o que si a alguien no le gusta algo no se lo digan directamente en el local y se lo guarden solo con ánimo de pensar en difundir algo negativo sobre un establecimiento que, sin embargo, va viento en popa. Como se comprueba allí mismo.