Máis da actualidade, en clave de verso, por parte do fisterrán Roberto Traba Velay. Unhas pezas para Radio Voz
25 nov 2024 . Actualizado a las 14:01 h.Parece ser polo visto,
e o que temos escoitado,
que na Dana de Valencia
sigue todo desolado,
que en España todo o mundo
está máis que rebotado,
pois con tanta información
que hai por parte do Estado,
da prensa, dos voluntarios,
e os youtubers cabreados,
hai semellante rebumbio
que estamos desinformados.
Do da Dana a todas horas
falan na televisión
bombeiros e xornalistas,
políticos da nación,
voluntarios, militares
todos dando a súa opinión.
Como ninguén di o mesmo,
tede pois gran precaución
porque hai moito mentireiro
aproveitando a ocasión
para gañar máis audiencia
ou votos nas eleccións.
O mundo está corrompido
non hai de quen se fiar,
nin dos gobernos de turno
nin dos que os queren cambiar.
Ultimamente parece,
se te botas a pensar,
que o que queren os de arriba
é non deixarnos falar,
e ata creo, se me apuran,
polo que se está a escoitar
que ata parece que a xente
xa está empezando a sobrar.
Como se cabree Putín
ou lle de por tolear
e pulse o botón misterioso
do ataque nuclear
haberá moito fiambre
imposible de contar.
Xa veremos o que pasa,
pero o que poda pasar
ha de ser culpa de todos,
e a todos hai que culpar
porque ninguén fixo nada
e non foi por avisar.
En fin queridos amigos
ante este mundo fatal
eu non sei se encomendarme
a algún anxo celestial,
mais eu non sei se é que existen,
pois son un simple mortal,
así que estou decidido,
porque o creo elemental
facelo ao Iker Jimenez
e máis ao Rafa Nadal
que son dous tipos curiosos,
xente do mais natural,
do pan pan e ao viño viño,
do ser do mundo real.
Iso é o que creo señores
e me parece fatal
que falen mal desta xente
os que sempre falan mal.
Ata a semana señoras
con isto xa me despido,
desculpádeme o que penso
polo escoitado e o lido,
pero estou moi pesimista
e nada máis que lles pido
que reflexionen as cousas
e non deixen no olvido
que existe un novo horizonte
de amor e paz construído
con verdades e certezas
e dun mundo máis unido.
Roberto Traba Velay