Cada vez somos máis os mozos que nos expresamos en idiomas globais como o inglés ou o castelán, especialmente nas redes sociais e no ámbito laboral. Porén, que está a pasar coas nosas linguas propias? Estas non son só palabras, senón historias, tradicións e formas de entender o mundo que estamos deixando atrás. A globalización ofrécenos moitas vantaxes, pero tamén fai que a diversidade lingüística perda forza e, con ela, unha parte esencial da nosa identidade. Moitas veces insístennos na necesidade de aprender inglés para abrir portas, pero son as linguas locais as que nos conectan coas nosas raíces e coas xeracións que nos precederon. Neste contexto, se non se fomentan dende a escola e as institucións, as linguas minoritarias corren o risco de caer no esquecemento, o que non só afecta á comunicación, senón tamén á preservación da nosa identidade e á supervivencia dunha parte valiosa da nosa cultura. Aida Alemany Oró. Vigo.
A superioridade moral
O escándalo de Íñigo Errejón revela unha tensión habitual na política: a contradición entre os ideais defendidos publicamente e a conduta persoal. Máis alá da veracidade das acusacións, que debe determinar a Xustiza, este caso expón un conflito esencial: a coherencia como fundamento da credibilidade política. Na esquerda, cuxa aspiración á igualdade e á xustiza se presenta como moralmente superior, as contradicións persoais adoitan xerar reaccións máis severas. A percepción dunha «superioridade moral» fai que calquera desvío se interprete como unha traizón non só aos ideais, senón á confianza do electorado. Esta incoherencia non invalida a validez dos principios que transcenden aos seus representantes. O caso de Errejón subliña a necesidade de distinguir entre a fraxilidade humana e a fortaleza dos ideais, ao tempo que esixe maior coherencia a quen encarna proxectos éticos de cambio social. Xián Antón Lorenzo Rodríguez. Ribadavia.