La vid de Vedra con aroma a fresa y una producción de récord: dio 559 kilos de uva este año

VEDRA

Enrique Neira valora la posibilidad de registrarla en los Guinness
05 oct 2025 . Actualizado a las 05:00 h.Hace unos 25 años, Enrique Neira Picón arrancó las viejas cepas que había en la finca de la casa familiar, en San Miguel de Sarandón (Vedra), y en su lugar plantó distintas variedades. De esa docena y media de vides, solo sobrevivió una, que fue comiendo terreno al resto, paradigma de la supervivencia del más apto. Este aficionado a la agricultura reconoce que fue el primer sorprendido al comprobar «o vigorosa que era e o moito que medraba, ata o punto que tiven que ir sacrificando o resto para darlle espazo». Hoy ocupa unos 120 metros cuadrados (30 de largo por 4 de ancho), pero no solo llama la atención su rápida extensión sino también el aroma a fresa que desprende y su descomunal producción. De esa única vid se extrajeron 559 kilos de uva este año, «sen contar cos acios que se foron comendo, porque estaban moi ricas, e mailos que caeron ao chan e non se apañaron, que facilmente poderían ser outros 10 ou 15 quilos», matiza el vedrés.

Él valora la posibilidad de registrarla en los Guinness World Records en futuras campañas: «Podería competir perfectamente coa vide que obtivo o título da máis grande del mundo, que está nos xardíns de Hampton Court [en las afueras de Londres], que no seu día xa alcanzaba os 75 metros e daba 383 quilos». ¿Y qué lo frena? «Polo que estiven vendo, a inscrición costa bastantes cartos e non estaba seguro de canto se ía recoller. O ano pasado choveulle na purga, cando está a flor en viña, e deu uns 200 quilos. Que teñas unha boa ou mala produción depende moito das inclemencias meteorolóxicas e nunca sabes se vai ser un bo ou mal ano. Nesta ocasión, axudou moito o tempo. Fixemos a vendima o sábado pasado, día 27, entre a miña parella (Conchi), unha amiga (Mari) e máis eu; e enchemos trinta capachos. Calculamos que deu uns 400 acios de uva por tramo, e ten 15, polo que, facendo a unha media á baixa, foron uns 4.000. Non pensei que ían ser tantos».

Explica Enrique que se trata de una variedad de uva conocida como «a Jaén, ou chámanlle tamén rumano... parécese ao americano vermello, polo que nós dicímoslle aquí o americano negro. É unha uva negra, cun olor a fresa impresionante, moi saborosa, das que se tira a pel para comela. O arrecendo chega incluso se pasas lonxe da viña e ambienta toda a zona cun olor riquísimo». La producción íntegra de esta campaña ha ido a parar a una destilería de la misma parroquia, para Aguardientes de Galicia, «á que lle dou uvas todos os anos». Confiesa el agricultor que esta vid «é podada dunha forma especial para que produza o máximo posible» y, de cara al 2026, posiblemente «teña que ampliala un pouco máis», dice.