Óscar Vidal, cociñeiro de O'Pazo de Padrón, nova estrela Michelin: «O importante é o cliente, non me gusta o protagonismo»

SOCIEDAD

Óscar Vidal, cociñeiro do Asador O'Pazo, en Padrón, tras recibir a estrela Michelin
Óscar Vidal, cociñeiro do Asador O'Pazo, en Padrón, tras recibir a estrela Michelin Paco Rodríguez

O galardoado confesa que non se esperaba o recoñecemento: «A meta era mellorar cada día»

23 nov 2022 . Actualizado a las 19:13 h.

Óscar Vidal (Padrón, 1988) e o seu Asador O’Pazo, en Padrón, recibiron este martes a súa primeira estrela Michelin. Dirixido xunto ao seu irmán Manuel, destaca o valor da brasa, o produto e o cariño como a receita que defenden dende o seu inicio. 

- Asimilaron xa a noticia?

- Estamos aínda un pouco emocionados. Son moitas mostras de cariño.

- Como valora a estrela?

- É un recoñecemento á dedicación, ao esforzo, ao traballo e a todo o que facemos pola gastronomía. Intentaremos seguir igual.

- Algunha vez pensou en acadar este recoñecemento, foi unha meta persoal?

- Sinceramente, nunca o foi. A meta era mellorar cada día. Ao ser un asador, ao ter brasa, non tiñamos en mente a estrela Michelin. Non sei se pasa moitas veces que un asador acade un galardón deste tipo. Nós seguimos traballando para que o cliente estivera o máis cómodo posible e facer a comida o máis rica posible, así como mellorar cada día a técnica do asado. E niso seguiremos.

- Disparáronse as reservas?

- Meu irmán é o que ten conectadas as reservas e non fan máis que chegarlle correos. Non sabemos si son para o sábado ou para o domingo. Está o noso equipo en Padrón xestionando todo. En canto cheguemos toca poñerse mans á obra e darlle un pouco de orde á vida.

- Aumenta dende agora a esixencia?

- Estou moi tranquilo porque a esixencia xa a levamos enriba dende sempre, e non sei se máis é posible [ri]. Igual nuns anos dígoche outra cousa, pero non sentimos máis presión da que nos poñemos día a día. Facémolo o mellor que sabemos, e co máximo cariño posible. Cremos que poñemos todo o mellor de nós en cada prato que elaboramos. Entón normalmente cando fas iso chegas á casa moi liberado.

- A área de Santiago queda destacada en Galicia con catro estrelas. Ten algunha explicación?

- Non sei explicalo, será que vivimos nunha zona na que se agradece moito a gastronomía. Hai xente que aposta por esa maneira de facer as cousas. Estou súper contento que así sexa, e oxalá veñan máis estrelas.

- Como viviu a gala?

- Custoume asimilar as cousas. Vivina bastante tranquilo, ata o momento que dixeron O’Pazo, que me dei un abrazo co meu irmá. Foi un momento emocionante. Baixei moi emocionado, case non puiden falar, non levaba un discurso preparado nin nada. A miña cabeza prepárase para outras cousas, pero non para iso. Só puiden dar as grazas a todos. Non levo moi ben que todos os ollos me estean mirando, por iso son cociñeiro [ri].

- Móvese mellor entre as brasas.

- Coa brasa, falando co lume, os dous como un equipo. Non son unha persoa que adoite ir á sala, nada máis que cando chaman por min para felicitarme. Eu creo que o importante é o cliente, non me gusta o protagonismo. Traballo para que a xente saia contenta, e que volva. Para nós o máximo recoñecemento é que un cliente volva.

- A clave do asador?

- Intentamos que a materia prima sexa de canto máis preto da casa mellor. O peixe é de Ribeira, Rianxo ou A Pobra; mentres que a carne chega dende Bandeira. Comprámoslla directamente a Dani Cochón, que é o que nos serve dende o ano 2000. É case da familia. Sempre intentamos escoller o mellor produto. Queremos representar a Galicia o mellor que podemos, pero sempre á brasa. Ser naturais.

- O prato estrela é a chuleta de vaca galega.

- Levamos facéndoa 20 anos. Cando empecei eu cambiamos a maneira, pero a carne sempre tira. Se a carne é moi boa intentamos respectala, deixarlle a súa esencia, que teña ese sabor a pasto. Se te pasas, existe o risco que colla aromas da neveira e cousas estrañas.