Laura Panicanela, la ribeirense que busca triunfar en la música con sus temas «canallas»

Celia Riande García
Celia Riande RIBEIRA / LA VOZ

BARBANZA

CARMELA QUEIJEIRO

La joven busca labrarse un futuro profesional como cantautora

20 abr 2023 . Actualizado a las 05:00 h.

Hay quienes nacen con un objetivo, con un sueño hacia el que enfocar todos sus pasos y decisiones si resulta necesario. Para muchos, esta meta es la de dedicarse a un mundo tan complejo y caprichoso como es el de la música, que no siempre hace hueco a todos los que tanto desean formar parte del sector. Un buen ejemplo de este tipo de trayectorias es la vida de Laura Pego, conocida como Panicanela, una joven ribeirense que siente pasión por los acordes desde la infancia, cuando escuchaba a su padre tocando la guitarra al ritmo de Smoke on the water, de Deep Purple.

Desde entonces, el camino de Laura Pego tomó un rumbo claro: el de la creación musical en todos sus ámbitos: «Eu escoitáballe ao meu pai tocar cancións sinxelas, e aprendín as que só precisaban dunha corda. Vimos que non se me daba mal e empecei a ir a clases de guitarra no colexio de Castiñeiras».

Así comenzaría su camino, guiado por una afición que, más allá de ser una pasión, se convertiría en un modo de expresión para Pego pese a las dificultades que en ocasiones presentaba: «Seguín no instituto e fun a certames musicais, estaba no coro. Eu sempre fun moi introvertida, moi tímida. Gustábame estar sempre nun segundo plano, cun floco por diante para que non se me vise moito, e a música era un xeito de saír da miña zona de confort, ademais dunha maneira de pasalo ben e poder expresarme».

De este modo comienzan los primeros pasos en el mundo de la música de la ribeirense, quien empieza su andadura con pocos recursos pero mucha ilusión: «Cando marchei a estudar a Pontevedra, a guitarra acompañábame a todas partes. O que facía era de pouca calidade, con vídeos moi mal gravados, non estaban moi traballados, pero era o que podía facer nese momento».

Proyecto académico

Sus ideas tomarían forma una vez llegado el fin de su carrera universitaria, que le daría la excusa perfecta para experimentar y avanzar en su música: «Tiñamos unha materia de xestión cultural e para o traballo final fixemos un concerto unha amiga e máis eu no que interpretaba cancións de Madonna, de Dolly Parton... Música vintage, pero que acabou consolidándose no proxecto de Panicanela».

Pese a que versionar canciones le permitió a Laura Pego disfrutar de la música durante un tiempo, lo cierto es que una crítica le haría replantearse su camino hasta aquel entonces: «Dixéronme que non podía ir de música sen compoñer os meus propios temas, e iso fíxome pensar, porque tiñan razón. Foi aí cando me lancei á publicación do meu primeiro sinxelo, Bicos de tornillo, que era moi pegadiza e moi canalla, aínda que fose un proxecto moi de afeccionada, todo estaba gravado coa cámara que tiñamos na propia casa».

Faceta cómica

Fue entonces, tras la publicación de su primer sencillo, cuando la ribeirense conoció a quien la acompañaría en un proyecto que le permitió dar el salto a los concursos de televisión, Antía Alberte, con la que acabaría formando el dueto Blanca e Tinta: «Tratábase dun dúo cómico no que faciamos versións ao galego, e fomos á televisión a algún programa facendo monólogos e música, pero sempre con moito humor. Houbo unha vez que incluso nos chegaron a desenchufar o micrófono, non lles debeu gustar a broma», comenta entre risas Laura Pego.

Desde entonces, la joven artista no dejó de perseguir su sueño, siempre ligada a su tierra natal y explorando los límites entre los distintos géneros, que la llevaron a componer temas de «reguetón galego». «Decidín apartarme un pouco do humor, e co tema Queima cerebros gañamos o premio de Youtubeiras na categoría musical no 2019. Cando chegou a pandemia paralizouse todo, pero eu decidín aproveitalo para seguir avanzando na miña formación», cuenta.

Ahora, Laura Pego continúa luchando por hacerse su propio hueco en el mundo de la música, destacando la labor de sus maestros: «Todo o que sei de canto seino grazas ás clases de Tania Fuegho, unha artista que me formou neste campo».