
El piloto carballés lleva más de un cuarto de siglo volando por el mundo
23 mar 2014 . Actualizado a las 07:00 h.Poca gente puede decir que dio la vuelta al mundo. Y aún menos gente puede decir que lo hizo en apenas 90 horas, menos de tres días. Y muy pocos pueden decir que, en dieciséis horas, vieron dos crepúsculos y un amanecer. Y postas de sol de varias horas. Uno de esos privilegiados es Carlos Castiñeira.
Desde 1988, este carballés de Cances surca los cielos como comandante de Air Europa. Pero su cabeza está muy apegada a la tierra. «O meu é un traballo coma outro calquera. Eu conduzo avións, e outro ten que subir polas escaleiras unha bombona de butano. Non é nin máis, nin menos», explica Carlos. «O que máis satisfacción me dá é coller trescentas persoas nunha máquina de duascentas toneladas e levalas a dez mil quilómetros de distancia. Estamos xa no século XXI, pero pararse a pensar que podes levar a toda esa xente ao seu lugar de destino e deixándoas sans e salvas... Só por iso paga a pena».
En esta época hace cuatro viajes mensuales de ida y vuelta a América. Buenos Aires, Lima, La Habana, Nueva York o Miami, son algunas de las ciudades que visita. Durante estos años, tuvo trayectos de lo más diverso. De Suecia al sudeste asiático, llevando peregrinos musulmanes hasta La Meca desde Senegal o Indonesia. Por tanto, en sus vacaciones no se mueve mucho. «Á xente gústalle ir por aí, pero eu prefiro quedar na casa».
Casi tres décadas a los mandos de un avión dan para mucho, incluso para momentos críticos. «Unha vez tiven un problema semellante ao do Airbus de Air France -un accidente en en el Atlántico en 2009, donde murieron 228 pasajeros-. Por culpa dunha tormenta, o avión caeu, empezou a perder potencia e velocidade e a cousa complicouse». ¿Y cómo se reacciona en un momento así? «Se hai unha emerxencia, temos que pensar, situarnos, e logo actuar. Temos uns patróns de actuación moi estritos que debemos cumprir. E así o solucionamos. Pero foi un susto importante».
«Incidencias e problemas hainos sempre. Pero téñoas como as ten un médico cun paciente, ou un enxeñeiro cunha ponte». Humildad de altos vuelos.
carlos castiñeira comandante de avión
«Se hai unha emerxencia, temos que pensar e situarse, e logo actuar»
«Cando a xente está de vacacións gústalle ir por aí; pero eu prefiro quedar na casa»