Afirmaba con rotundidade o gran Torrente Ballester que o mellor escritor español do século XX foi don Ramón María del Valle-Inclán, autor dunha obra literaria sen par, sobre todo no ámbito dramático. Había algo nel que o situaba na dianteira dun teatro que evolucionaba en toda Europa abrindo novos vieiros, da man de autores como Bertolt Brecht e dos dramaturgos do Teatro do Absurdo (Ionesco, Beckett e Adamov). O sueco Ingmar Bergman tamén mostrou un gran interese pola obra do escritor e dramaturgo galego.
Pero o que admiraba Torrente por riba de todo era o xenio literario, asombroso, do gran don Ramón, ó que coñeceu persoalmente e cuxa obra lera con febril entusiasmo. Torrente Ballester era, coma Álvaro Cunqueiro, un devoto do talento de Valle-Inclán. Cunqueiro frecuentouno tamén cando, a comezos de 1936, o creador arousán foi hospitalizado en Santiago de Compostela, onde ó cabo morrería en 1936, pouco antes de que comezase o esperpento maior da Guerra Civil.
A admiración de Torrente Ballester era estritamente literaria, porque por ningunha outra parte advertía unha capacidade creativa similar no ámbito literario. De certo, o que el vía en Valle-Inclán era unha arte dramatúrxica que pilotaba vangardas e innovacións e que non tiña igual.
Posteriormente, despois da súa morte, chegaron as grandes reivindicacións das súas obras, sobre todo na moi innovadora revista Primer Acto (con José Monleón), que nos situou nunha vangarda internacional con Valle-Inclán á cabeza dunha modernización teatral aínda non superada (quizais pola propia decadencia actual do teatro).
Gonzalo Torrente Ballester vía achegarse uns tempos de descontinuidade que podían levar a desatender a obra de Valle-Inclán, e por iso deixaba oír a súa acreditada opinión sobre quen era quen. E Ramón María del Valle-Inclán era para el o gran mestre e o líder, e por iso o reivindicaba irrefreablemente coma o mellor escritor e dramaturgo do século XX. E tiña toda a razón, ben acreditada polos seus profundos coñecementos literarios. Porque Torrente Ballester, dito sexa de paso, foi tamén outro xenio maltratado.