Cedeira y Ferrol lloran a Taboada, un apasionado del fútbol: «Era moi alegre e dicharachero, e noble no campo»

A. CUBA CEDEIRA / LA VOZ

CEDEIRA

Taboada, tercero por la derecha de pie, durante su etapa en el Cedeira S. D.
Taboada, tercero por la derecha de pie, durante su etapa en el Cedeira S. D. CEDIDA

Juan José Taboada López, ferrolano de origen, que jugó en su ciudad y en el equipo cedeirés, falleció a los 77 años

01 sep 2025 . Actualizado a las 12:27 h.

«Era un defensa central moi bo, a pesar da estatura, porque era un rapaz baixo, pero tiña moita habilidade saltando de cabeza, defendíase moi ben. Teño xogado en contra del, e eu era dianteiro centro; coincidiamos, un atacando e outro defendendo, e era noble». Así recuerda a Juan José Taboada López, Taboada, quien fue su compañero en el Cedeira S. D., el cedeirés José Antonio Muíño.

Taboada, ferrolano de origen y cedeirés de corazón, falleció hace unos días a los 77 años. Trabajó en Fenosa, pero su pasión siempre fue el fútbol, que practicó desde muy joven, en el Esteiro, en su ciudad natal. En esa etapa le conoció Muíño, que era jugador del Inferniño. «Andaba cunha rapaza de aquí [de Cedeira], coa que despois casou, e viaxabamos xuntos no coche a Ferrol cando nos cadraba o mesmo horario. Aí se xestou a amizade, eramos moi amigos, moito, e cos anos seguímonos xuntando e falando», repasa, emocionado.

El Cedeira S. D. se constituyó formalmente en el verano de 1971, y al año siguiente se federó. Fue entonces cuando Muíño convenció a su amigo Taboada para que fichara por el equipo cedeirés. «Foi capitán, e a primeira liga que xogamos quedamos campións da Copa da Ría. Gañámoslle ao Mugardos en San Xoán, 2-0, e el recolleu o trofeo oficial. Era un campo ao que ía pouca xente, e batimos o récord de asistencia de público, unhas cinco mil persoas, que para un equipo modesto non estaba nada mal...», recuerda Muíño.

Él se retiró muy joven, con 24 años, pero Taboada siguió jugando. «Era moi racinguista, e como bo ferrolán, antideportivista», comenta. Destaca que, pese a ser ferrolano y su mujer, de Cedeira, «era el quen tiraba máis por estar en Cedeira, non quería marchar a Ferrol [...]. Era moi querido nos dous sitios».

Aparte del fútbol, Taboada, que vivió en Cedeira desde que se jubiló, formó parte de la Coral Polifónica Virxe do Mar, «como socio e coralista», explica Xosé Antonio Suárez Aneiros. «Estivo de presidente ata que enfermou, gustáballe moito cantar e estar na coral, era moi vital, moi extrovertido, moi alegre... dicharachero, e despois foi nomeado presidente de honra nunha asemblea, polo labor que desempeñou». «Pero a súa paixón era o fútbol», insiste.