El mundo del fútbol de Cerdido, Moeche y Cedeira llora la pérdida de Óscar Galego: «Era un fenómeno»

El mundo del fútbol de Cerdido, Moeche y Cedeira está de luto. El fallecimiento de Óscar Galego, que había cumplido 42 años en marzo, ha unido a las aficiones de los tres eternos rivales. Galego nació en A Barqueira (Cerdido) en 1983 y con 13 años se incorporó a la ADC Moeche, «porque se levaba co Cebarca e turnábanse nas categorías», como explica Óscar González, directivo del equipo de Cerdido.

«Empezamos xuntos, Óscar, seu irmán (Rubén) e eu, porque era o club que tiña categorías inferiores, e acabou sendo capitán do Moeche. E é moi difícil, tendo sido capitán do Moeche selo tamén do Cebarca, e el foino. Era un fenómeno», apunta Rubén Rodríguez, vicepresidente del club de A Barqueira. Aquel joven futbolista acabó incorporándose al club de su corazón, la UD Cebarca. «Como era moi bo xogador, cando o Moeche quedou en Terceira Rexional e nós subimos a Segunda, trouxémolo para A Barqueira, e xa quedou», recuerda González.

«Era unha persoa tan responsable e queríalle tanto ao club que pasou anos malos no Moeche por non deixalo, porque lle deu a primeira oportunidade de xogar [...]. Un non acaba sendo capitán de dous equipos rivais se non é un tío queridísimo nos dous sitios», subraya Rodríguez, como ejemplo del carácter de Óscar, que demostraba tanto en el campo como fuera de él. 

Por medio también había vestido la camiseta de la UD Somozas. Y de la UD Cebarca saltó, en el año 2020, al equipo de veteranos del Cedeira SD. A nivel laboral, empezó en la construcción y llevaba años trabajando como electricista en Cedeira, donde vivía. «Tivo ofertas de traballo para irse fóra e gañar máis cartos, e acabou sempre mirando polo seu xefe, o que lle deu a oportunidade de traballar, e nunca quixo irse.Era un profesional criminal», ensalza Rodríguez. 

Aparte de la UD Cebarca, era seguidor del Real Madrid, y un apasionado del fútbol. «Gustáballe moitísimo. Sempre dicía que no fútbol non había lesións, senón lesionados, vamos, que se lesiona quen quere. Era moi forte fisicamente, un toro, cunha xenética perfecta, por pouco que adestrara sempre estaba ben», añade.

Por eso cuando recibió el diagnóstico, «vendo o ánimo co que entrou nas primeiras sesións de tratamento e sabendo como era, todo o mundo pensaba que se alguén pode saír disto é el». Pocas veces, o tal vez nunca, se había juntado tanta gente en el tanatorio de Cedeira como la que se congregó ayer por la tarde para despedir a Óscar Galego. «Isto é impresionante, que che responda así a xente... o fútbol ten iso de que, aínda que esteas en tres clubs distintos, ti es dun e é complicado que teñas contenta a tanta xente», comentaba Rodríguez a última hora de la tarde del lunes.

Así le despidieron en las redes sociales de la UD Cebarca: «Óscar foi un loitador incansable, dentro e fóra do campo. Enfrontou a enfermidade con valentía, como tantas veces fixo defendendo as nosas cores. Gañou moitos partidos… pero, por riba de todo, gañábanos a todos coa súa eterna sonrisa e a súa maneira alegre de ser. Persoa moi querida no clube, hoxe despedímolo cunha mestura de tristura e gratitude por todo o que nos deixou». Será enterrado esta tarde en A Barqueira.

---

---

---