«(...) Siempre lo mismo, no había tiempo de estallar la panza, ni de danzar, ni de disfrazarse de vino y orujo, ni siquiera si uno se sentía conservador de charlas tras la comida o dejarse arrullar por los vientos de la banda. Había que volver rápido para contar aquella fiesta de la que tanto oía, pero se me escabapa la esencia (...)»
«(...) Aquí no esteiro do Anllóns, ollando como rompen as ondas na Barra, fronte ó Monte Branco, eu quero vir do Ulla para renderlle homenaxe a Pondal no seu centenario. Aínda que veña só, vou vir coa miña dorna e vou botala ó mar do gran poeta. Estudarei as canles, pasos e baixíos, buscarei a marea propicia(...)»